Het klinkt wat raar, maar ‘stoppen’ is het stopwoordje van dit nummer van Huisarts Nu. Het begint met de aanpak van seksueel geweld. Uiteraard moet deze agressie op vrouwen, en soms ook op mannen, stoppen. Dat is vooral een maatschappelijke opdracht, met een heel diverse aanpak via opvoeding, attitudevorming en gedragsverandering.

De vakantiemaanden geven ons welzijn altijd wel een boost. In groten getale zoeken we zee, zon, bergen en natuur op. De reden is duidelijk: het doet ons goed. En dat straalt ook af op de patiënten die ons contacteren. Er zijn naast de zomerkwaaltjes en vakantiegerelateerde gezondheidsproblemen, ook de routine medische taken, maar de sfeer in de praktijk en op huisbezoek voelt toch wat relaxter dan tijdens de andere maanden van het jaar.

Het nieuwe jaar is stormachtig begonnen; een zoveelste virusgolf kwam onverwacht aanrollen en verraste gevaccineerden en ongevaccineerden. Ook huisartsenpraktijken zagen de telefonische contacten en het klinische werk weer pieken. Sta je er alleen voor, of met de beperkte hulp van een telesecretariaat, dan is het pompen of verzuipen.

Het vorige nummer van Huisarts Nu lag nog maar net in de brievenbus of een attente collega kroop in zijn pen. Het artikel over ‘intermittent vasten’ had hem geprikkeld en hij bleef wat op zijn honger zitten. Is de boodschap wel voldoende onderbouwd?

Heel mijn huisartsencarrière heb ik geworsteld met situaties van gedwongen opname, in het begin van mijn loopbaan nog omschreven als ‘collocatie’. Er bestaat een ‘gewone procedure’ met een (uitgebreid) medisch verslag en een beslissing van de vrederechter. Maar de gewone gang van zaken is meer en meer de ‘spoedprocedure’. Dat is het geval in acute situaties of hoogdringendheid.

Krachttraining en evenwichtsoefeningen zijn essentieel voor patiënten met osteoporose om botsterkte te verstevigen en het risico op vallen te reduceren. Ook voor patiënten met reeds aanwezige vertebrale fracturen worden matige bewegingen en oefeningen aangeraden, doch dient men waakzaam te zijn om extreme flexie van de rug te vermijden.

Continuïteit in de zorg voor een patiënt is een belangrijke karakteristiek van de huisartsgeneeskunde. Zo is er de informatiecontinuïteit of de directe toegang tot alle relevante informatie over de patiënt. Daarnaast is er de longitudinale continuïteit die verschillende ziekte-episodes overspant. En ten slotte omvat continuïteit ook de persoonlijke arts-patiëntrelatie. Wat draagt deze langdurige relatie met een vaste huisarts bij aan de gezondheid van patiënten?

Deze observationele ‘real life studie’ toont duidelijk het beschermend effect aan van de vaccins van AstraZeneca en Pfizer tegen infecties met de deltavariant van SARS-CoV-2. Dit onderzoek geeft echter geen antwoord op de duur van deze bescherming na de laatste inenting.

Staalafname en uitvoering van zelftesten voor SARS-CoV-2 zijn nauwkeurig én betrouwbaar om personen te identificeren die geen besmettelijke hoeveelheid virus in zich dragen. Enkel bij een oncontroleerbare groei van de epidemie (prevalentie >20%) is het aantal fout-negatieve testen te hoog.

Het allerlaatste vangnet van onze ziekte­verzekering, de Dringende Medische Hulp, werkt niet zoals bedoeld en frustreert alle betrokkenen: artsen, sociaal werkers en natuurlijk ook de patiënten zonder wettig verblijf. Met het streefdoel van een algemene vaccinatie tegen COVID-19 in het achterhoofd hebben de naar schatting 150 000 mensen zonder wettig verblijf recht op een beter vangnet.