“Het is alweer een tijdje geleden”, glimlacht ze. “Ik ben nog even langs de hoeve gereden vandaag, toen ik van bij mijn moeder kwam.” Ze pinkt een traantje weg, terwijl ze zich, in haar eigen stijl, gracieus op de stoel vlijt.

Is een roman en dito film over het schuin marcheren van een man, voor en nadat hij en zijn vrouw een fatale diagnose krijgen. Hij staat zijn vrouw bij, maar blijft ongecontroleerd vreemdgaan.

“Het is een beetje delicaat”, zegt hij, terwijl hij van links naar rechts op zijn stoel schuifelt. Julien is 38 jaar. Als venten van die leeftijd schuifelen op hun stoel, dat weet ik wat er komt. Al ben ik altijd beducht voor vooringenomenheid. Want Altijd Navragen, Nooit Aannemen (ANNA), weet je wel. Maar het is van dat, “zijn Julien” werkt een beetje slecht. Met zijn vorige partner wilde het al af en toe niet lukken en in de overgangsfase tussen twee relaties had hij een onenightstand waarbij ook wat erectiedysforie was.

Herhaling is de moeder van de studie of om het intellectueel niveau op te krikken: ‘repetitio est mater studiorum’. Maar in onze praktijk willen we vooral ‘dapper’ zijn, dat betekent: niet te veel doen, ook niet te weinig, niet arrogant overkomen en niet laf handelen.

Although the names Jesus and Mary might evoke native and scenic thoughts, the reality is far from it. Jesus was not born in Bethlehem but in a small town in the Portuguese Mountains, Oliveira do Hospital, a name that was foreseeing his lifecycle.

Het doen van wachtdiensten houdt haio’s bezig, dat is het minste wat je kunt opmaken uit dit artikel over het leerproces tijdens wachtdiensten in Vlaanderen en Nederland.

Mimile is een verkleinwoordje van Emile, 75 jaar. Een diminutief past zo goed bij deze man omdat hij zo ‘bère cute’ is. Deze olympisch kampioen morbiditeit heeft een ingegroefde glimlach in zijn karakterkop. Mimile is heel groot, maar door zijn neurodegeneratieve, metabole, pulmonaire en cardiale aandoeningen, is hij wat gekrompen. En in een rolstoel of zo’n Benidorm Bastard-bakje kom je ook niet imposant over.

Huisartsen zijn specialisten van de context en van de multimorbiditeit. Daarom trek ik voldoende tijd en ruimte uit voor huisbezoeken aan patiënten met een chronische aandoening. Elke week, op dinsdag- en donderdagvoormiddag.

Zoals het lot van 440 andere medicamenten is Dominieks insuline niet meer voorhanden. Dankzij een patiëntgerichte apotheker hebben we een tijdje kunnen gebruikmaken van een voorraad die hij, vermoedelijk, legaal betrok. Die is nu op.

Onder dokters wordt weleens gezegd dat een huisarts een afspiegeling is van zijn patiënten, of ze tenminste verdient. We leven in een wereld van expert opinions, dus ik laat het aan elke lezer om dit zelf na dit verhaal te beoordelen.