Dit onderzoek wil de invullingen van het begrip ‘hoogkwalitatieve diabeteszorg’ analyseren op basis van een evaluatie van de diversiteit in de diabeteszorgprogramma’s en gerelateerde kwaliteitsindicatoren.

Dit onderzoek ging na welke bevorderende en belemmerende factoren huisartsen ervoeren tijdens hun deelname aan een programma ter verbetering van de kwaliteit van de zorg voor patiënten met diabetes type 2. Dit programma, dat gedurende achttien maanden liep, had tot doel de mate van opvolging van diabetesrichtlijnen door huisartsen te verbeteren.

Het weergeven van een profielbeschrijving van patiënten met diabetes type 2 in België met als doel de kwaliteit van de zorg in de eerste lijn te evalueren.

In Vlaanderen zijn huisartsenpraktijken in volle evolutie. Het intenser gaan samenwerken met huisartsen onderling maar ook met andere disciplines is een zeer belangrijke trend.

In deze eerste onderzoeksfase willen we nagaan wat de kritische kwaliteitskenmerken zijn waaraan een goed werkende wachtdienst ‘in de toekomst’ moet voldoen. We willen een instrument ontwikkelen dat de activiteiten van de huisartsenwachtdienst kan evalueren. Dit in het kader van de ondersteuning van huisartsenkringen in hun opdracht als ‘wachtdienstorganisator’.

Hoewel obesitas belangrijke gezondheidsrisico’s inhoudt, durven weinig huisartsen dit probleem actief aankaarten. Dit kwaliteitsverbeterend project in een groepspraktijk ging na hoe obesitas beter kan worden aangepakt. Op basis van de belangrijkste barrières – tijdsgebrek, kennisgebrek en daardoor een laag zelfvertrouwen in de eigen aanpak, angst om de patiënt te beledigen en een negatieve anticipatie over het resultaat – werd een verbeterplan opgesteld. In de praktijk leidde dit tot een interactieve cursus, groepsessies, persoonlijke coaching en tools voor de praktijk die de motivatie om...

Aanbevelingen voor goede medische praktijk zijn richtinggevend als ondersteuning en houvast bij het nemen van diagnostische of therapeutische beslissingen in de huisartsengeneeskunde. Zij vatten voor de huisarts samen wat voor de gemiddelde patiënt wetenschappelijk gezien het beste beleid is. Daarnaast is er de agenda van de patiënt, die een gelijkwaardige partner is bij het nemen van beslissingen. Daarom verheldert de huisarts de vraag van de patiënt door een gepaste communicatie en geeft informatie over alle aspecten van de mogelijke beleidsopties. Het kan dus voorkomen dat huisarts en...

Via de introductie van een zorgcoördinator in een zorgregio kan een veranderingsproces op gang gebracht worden met als doel tot een sterker geprofileerde en professioneel georganiseerde eerste lijn te komen. Deze hypothese werd uitgetest in een onderzoeksproject dat in de zorgzone Halle van oktober 2003 tot september 2004 liep. De ervaringen werden gebundeld in een ‘generiek scenario’ voor veranderingsmanagement in de eerste lijn, dat ook in andere regio’s kan worden toegepast.

In de aanbeveling van de Domus Medica over depressie, die binnenkort verschijnt, wordt uitgegaan van het biopsychosociale model. Hierin worden de belangrijkste biologische, psychologische en sociale achtergronden van de depressie samengebracht. Vanuit dit brede denkkader heeft de huisarts verschillende mogelijkheden om te behandelen.

Met het oog op een betere kostenefficiëntie en een beheersbaar budget, erkent de overheid het belang van de coördinerende rol van de huisarts bij chronische aandoeningen. Daarom stimuleert ze via het Koninklijk Besluit van 22 juni 2001 experimentele projecten van geïntegreerde en gedeelde zorg onder verantwoordelijkheid van huisartsen. Bij de ontwikkeling en implementatie van een nieuw zorgmodel is het belangrijk om de visie te kennen van belangengroepen of stakeholders. Dit interuniversitair project hield een bevraging bij achttien belanghebbende organisaties betrokken bij de diabeteszorg in...