Een «verdacht gesprek» op de speelplaats van een meisjesschool was ooit de aanleiding om een arts uit te nodigen om seksuele voorlichting te komen geven in de klas. Zo kwam je als huisarts eens op een andere manier in kontakt met die jongeren waarvoor je ’s avonds laat moest uitwijken als je met de wagen langs slecht verlichte straten op huisbezoek geroepen werd. Om de drempel te verlagen werd er bij de lessen voorlichting voorgesteld op een anonieme manier vragen te stellen. Deze anonieme vragenbriefjes zijn uitgegroeid tot een bonte verzameling van meer dan 500. Ze bleven niet beperkt tot...