Hoe moeten artsen anno 1998 hun vrijheid van diagnose en therapie invullen? Vanuit verschillende invalshoeken worden immers beperkingen opgelegd. Hoeveel bewegingsruimte heeft de arts nog? Bedreigen aanbevelingen en maatschappelijke factoren deze vrijheid of zijn zij er een verruiming van? Vanuit deze bedenkingen groeide het thema voor het jaarlijkse Ledencongres van de Wetenschappelijke Vereniging van Vlaamse Huisartsen. De voordrachten van dit congres werden voor dit themanummer over "Vrijheid van diagnose en therapie" tot artikels herwerkt. Omdat de WVVH 35 jaar bestaat, is het ook een...

De “European Association of Organisations for Home Care and Help at Home ” is een vrij nieuwe organisatie. Overleg over de grenzen heen, én druk uitoefenen op de verschillende Europese beleidsinstanties behoort tol de doelstellingen. De realisatie hiervan is evenwel niet zo evident. Vooral de verschillende talen en niveau ’s waarop de vertegenwoordigers met elkaar spreken, blijken ernstige hinderpalen te zijn. Toch kan dit nieuwe initiatief zeker voor de toekomst, erg waardevol zijn.

Het boekje "Cardiologie van de toekomst " werd uitgegeven door het Interuniversitair Cardiologisch Instituut Nederland (ICIN), en bevat drie inaugurale redes van nieuwbenoemde professoren in de cardiologie.

Wie een standpunt wil innemen dat hoogstwaarschijnlijk tegenwind zal krijgen, riskeert reeds bij voorbaat krediet te verliezen door een verkeerde titel aan zijn bijdrage te geven. Toch hebben wij het aangedurfd in onze titel twee neologismen op één lijn te zetten, twee levenskrachtige termen uit ons moderne bestel, die goed hun lading dekken en een uiterst actuele inhoud bezitten.

Het is altijd al een verleidelijk idee geweest technische ingrepen onder de vorm van één of ander medium vast te leggen, met de bedoeling ze toegankelijk te maken voor geïnteresseerden.

De Nieuwe Leeuwenhorst-groep organiseerde in 1987 een "workshop" over de beroepsopleiding van huisartsen.

Wie dit boek als gevestigd huisarts begint te lezen, fronst wel even de wenkbrauwen bij de titel van het eerste hoofdstuk: “Vitale functies en definities van Urgenties en Urgente Maatregelen".

Dit wonderlijke boekje is eigenlijk bij de verkeerde recensent terecht gekomen, namelijk omdat elke notie van wiskundig denken mij vreemd is, terwijl op deze honderdenvier bladzijden af en toe wiskundig wordt gedacht en geredeneerd. Toch is de denkende huisarts, die blijvend laboreert aan zijn verhouding met de reductionistisch werkende, zogenaamde exacte wetenschappen, goed geplaatst om dit boek aandachtig te lezen, er moed uit te putten, en naar zijn vakgebied te transponeren.

Toen ik vier jaar geleden voorzitter werd van de WVVH, was een van mijn eerste taken het schrijven van een editoriaal voor HANU.

In het Forum-document van 9 september 1982 «Functie- en taakomschrijving van de Huisarts» specifieert het Vlaamse Huisartsenforum de huisarts als «een geneesheer... die instaat voor de persoonlijke en continue medische voorlichting, preventie, opvoeding, hulp en begeleiding van patiënten in hun gezin en samenlevingsverband.