De nieuwe maat ‘number needed to treat for net effect’ of NNTnet vat zowel de voor- als nadelen van een behandeling samen. Twee voorbeelden in verband met goed gebruik van antibiotica illustreren de toepassing van de NNTnet in de praktijk.

Leeftijd en diabetes mellitus type 2 blijken significante voorspellers voor opname op intensieve zorgen én overlijden van patiënten met COVID-19. Bij vermoeden van COVID-19 zijn huisartsen goed geplaatst om met hen vroegtijdige zorgplanning te bespreken, zoals al dan niet kunstmatig beademen of een opname op intensieve zorgen. Hoe dan ook zijn de therapeutische opties op de reguliere verpleegafdelingen beperkt tot zuurstoftoediening en antibiotica.

Wereldwijd is de incidentie van majeure depressie bijna verdubbeld tussen 1990 en 2017. De stijging van het aantal depressies, volgens leeftijd gestandaardiseerd, is het hoogst in België. Extra maatregelen zijn nodig om depressie terug te dringen en complicaties, waaronder suïcide, te voorkomen.

Gezien de potentiële winst en het ontbreken van negatieve gevolgen in deze studie kan men overwegen om antihypertensiva ’s avonds te laten innemen. Op theoretische basis zouden de ACE-inhibitoren en sartanen hiervoor een goede kandidaat kunnen zijn. Individuele opvolging van bloeddruk en bijwerkingen blijft uiteraard van belang.

De gemiddelde HWLE voor 50-plussers (9,42 jaar) ligt in Engeland lager dan het aantal jaren tot de gerechtigde pensioenleeftijd (65-68 jaar). Oudere, nog werkende mensen van lagere socio-economische status en in specifieke regio’s in Engeland zouden gebaat kunnen zijn met een proactieve aanpak om zowel hun gezondheid, hun werkplekomgeving alsook hun jobkansen te verbeteren en zo tot een hogere HWLE te komen.

België scoort ondermaats in de toegang tot de gezondheidszorg voor mensen met een laag inkomen. 7% geeft aan dat het gezondheidssysteem hun zorgbehoeften niet kan opvangen, tegenover het Europese gemiddelde van 3,3%. Ook al blijven deze kwetsbare groepen in ons gezondheidssysteem in de kou staan, België heeft voldoende gezondheidswerkers om de zorgnoden op te vangen.

Het WHO-rapport benadrukt de urgentie om werk te maken van een een adequate zorg voor het mentaal welbevinden van wie opgesloten wordt in een gevangenis: screening bij opname en verblijf in een menswaardige leefomgeving met voldoende ruimte voor privacy en deelname aan een zinvolle dagbesteding.

Via gesofisticeerde software kunnen steden ingedeeld worden in negen types volgens wegennetwerk en ver- keersveiligheid. De infrastructuur van het type ‘verkeers- intensieve stad’ komt hieruit naar voor als de meest vei- lige stedelijke structuur. Dit kan een inspiratie zijn voor steden die willen inzetten op minder verkeersongevallen.

Zorgverleners die patiënten met COVID-19 behandelen, ervaren een minder goede slaapkwaliteit. Sociale steun verlaagt bij deze zorgverleners angst en stress, wat leidt tot een hogere eigen effectiviteit. Deze studie laat evenwel niet toe om causale relaties te leggen.

Deze studie toont aan dat er een duidelijke nood is aan ondersteuning en begeleiding van zorgverleners in crisistijden. Door gepaste zorg aan te bieden, afgestemd op het niveau van mentaal welzijn van de zorgverleners, kan men adequaat te hulp schieten. Dit is essentieel aangezien dit virus een blijvende impact kan hebben op het mentale welzijn van de zorgverleners.