Menu

Hoewel deze verkiezingen veel minder stof deden opwaaien dan de gemeenteraadsverkiezingen die 's anderendaags plaatsvonden, maken wij van de gelegenheid gebruik om haar even voor te stellen, onder de vorm van een interview dat de redactie met haar hield. Het gesprek stoelde onder andere op een confrontatie met de ideeën van Professor Jan De Maeseneer, zoals uiteengezet in zijn tekst "Haalt de huisartsengeneeskunde het jaar 2000?"

België behoort met Italië en Zwitserland tot de centraal Europese landen waar groepspraktijk of gestructureerde samenwerking binnen de huisartsenpraktijken een minderheid vormt (zie ook het artikel van D. Campens, elders in dit nummer). Toch is er de laatste jaren ook in Vlaanderen heel wat samenwerking op gang gekomen en dit in de vorm van lokale kringwerking, wachtdienstgroepen en eerder individueel gemaakte af spraaksystemen. Het praktijkmodel aan de basis hiervan blijft echter de solopraktijk. Het lijkt alsof de beroepsgroep op eigen kracht niet verder kan, wil of durft.

Sommige uitgaven in de gezondheidszorg zijn uit de hand gelopen; dit is ondermeer het geval in de geneesmiddelensector. Om deze uitgaven beter te beheersen, zijn er economische analysen nodig die de relatieve prijs en terugbetalingscategorie van een geneesmiddel vaststellen. Hoe deze berekening juist verloopt, werd in het mei-nummer van dit tijdschrift uitgelegd. In dit tweede deel wordt stilgestaan bij de problemen die bij de uitvoeringen het gebruik ervan komen kijken. Ook wordt een blik op de toekomst geworpen.

Onlangs besloot de Britse regering om een strikt onderscheid te maken v^/ tussen “kopers” en “aanbieders” van zorg. De huisarts fungeert hierin als koper en gaat met zijn beschikbaar budget op zoek naar de beste aanbieder. Ziekenhuizen en specialisten — de aanbieders — worden op die manier gedwongen hun aanbod te verbeteren. Dat de patiënt hier wel bij vaart, hoeft geen betoog. Bovendien is en blijft de zorgen verstrekking in Groot-Brittannië gratis. Hoe het systeem juist in elkaar zit, vertelt onderstaand artikel.

De medische wereld heeft lange tijd afzijdig gestaan tegenover de economische evaluatie van geneesmiddelen. Te veel werd gedacht in termen van medische effectiviteit aan de ene kant en financiële kosten aan de andere. Nochtans zijn beide aspecten te verenigen in een economische analyse. Aan de hand van die informatie is het dan aan de gemeenschap om al dan niet voor het geneesmiddel te kiezen. Hoe deze berekening van “kosten” en “baten” juist verloopt, wordt in dit eerste deel uitgelegd. In het tweede deel, dat later wordt gepubliceerd, bespreken de auteurs de problemen en de bruikbaarheid van...

Het medisch model loopt gevaar het biologische oorzaak-gevolg denken door te trekken naar de lichaamsbeleving, het psychische functioneren en de relatiewereld, ten koste van het verrijkende en betekenisscheppende moment in de arts-patiënt ontmoeting. In de hedendaagse huisartsengeneeskunde, en meer bepaald in het model van methodisch werken, is de verbale communicatie te zien als een verlengstuk van de onderzoekende, analytische, medische blik. Dit verrijkt het vaardigheden-arsenaal van de huisarts. Het causalistisch denken, eigen aan de biogeneeskunde, breidt zich uit van het organische naar...

Medische ethiek: modeverschijnsel, voer voor journalisten met tekort aan kopij, luis in de pels van de geneeskunde? Of broodnodig tegengif tegen een verontmenselijkte verzorgingsstaat? Dit artikel weegt voor en tegen van de ethische benadering in de klinische praktijk af.

Zowel in België als in Nederland worden huisartsen (en artsen in het algemeen) met veranderingen in de organisatie van de ziekte(kosten) verzekering en van de gezondheidszorg geconfronteerd. In dit artikel wordt de positie van de huisarts in beide landen op een aantal punten vergeleken. De teneur is dat het professionaliseringsproces van de Belgische huisarts pas laat op gang is gekomen en moeizaam verloopt. Alhoewel verschillende factoren hieraan ten grondslag liggen, wordt in dit artikel een centrale rol aan de organisatie van de ziekteverzekering toegekend. Reeds vóór de Tweede Wereldoorlog...