Marc Lemiencre lanceerde in het januarinummer van Huisarts Nu een discussie rond wat hij het «Standaard Dienstenpakket» noemt. De verdienste van deze benadering ligt vooral hierin dat de beroepsgroep de fase van de hooggestemde, idealistisch geformuleerde doch weinig concrete en nauwelijks toetsbare intentieverklaringen verlaat om na te denken overeen contract van dienstverlening met de bevolking. In dit artikel willen we nagaan hoe een beperkte groep huisartsen denkt over een aantal taken, die kunnen passen binnen een minimaal gegarandeerd dienstenpakket.

De informatisering dringt langzaam maar zeker ook de Belgische Huisartsen wereld binnen. Het automatisch invoeren van labogegevens lijkt een boeiende mogelijkheid. Geeft dit naast een administratieve meerwaarde echter ook nog een medische meerwaarde? Op basis van de ervaringen opgedaan tijdens de ontwikkeling en het gebruik van het MEDIDOC-programma, worden in deze tekst de mogelijkheden beschreven van de informatisering en de integrering van de labo-uitslagen in een volwaardig huisartsdossier.

Met de zomer voor de deur stijgt de reiskoorts weer. Als huisarts worden we dan meer geconfronteerd met patiënten die naar een of andere exotische bestemming vertrekken. Misschien kunnen we enkele zinnige tips aan de patiënt meegeven. Om het terrein duidelijk af te bakenen en eenvoudig te houden, beperken we ons tot reizen van korte duur, dit wil zeggen: reizen van minder dan drie maanden. Het is duidelijk dat hierin nog een onderscheid dient gemaakt naargelang het type reis. Eén week verblijf in een club in Senegal is niet te vergelijken met een rugzaktoerist die een maand door India zwerft...

In Huisarts Nu (HANU 1989 (18); 1: 7-9) werd de integrale tekst van M. Lemiengre met zijn voorstelling van het standaard dienstenpakket gepubliceerd. De redactie nodigde de lezers uit hun op-, aan- en bemerkingen neer te schrijven en op te sturen. Onderstaande tekst is een reactie vanuit de «Vereniging van Belgische Omnipractici» bij monde van de voorzitter K. Van De Meulebroeke. Meer reacties liggen klaar voor het volgende nummer van HANU.

Bij het behandelen van vage of psychosomatische klachten heeft de huisarts niet meteen een passende verklaring of therapie. Psychosociale factoren kunnen mee aan de basis van de klachten liggen; gedragsveranderingen kunnen therapeutisch zijn. Dit vraagt evenwel tijd en deskundigheid. Is het dan niet makkelijker en veel positiever om maar meteen aan de patiënt met grote stelligheid een diagnose en een behandeling voor te stellen in de hoop dat op die manier de klachten verdwijnen, en in plaats van een negatief beeld van onwetendheid te laten zien ? Enkele recent gepubliceerde artikels in de...

Bij gynaecologisch onderzoek tijdens een controle voor pil of spiraal wordt door menige plaats huisarts frequent een PAP-uitstrijkje gemaakt. Nu is de kans op ernstige maligne afwijkingen bij jonge vrouwen gering, zodat het belang van het preventief gynaecologisch onderzoek in die groep in het gedrang komt. Door fixatie op ernstige aandoeningen zoals kanker, vergeet men vaak dat belangrijke en veel voorkomende seksueel overdraagbare infectieziekten gemakkelijk kunnen worden opgespoord èn behandeld. Deze vorm van «screenen» kan best gebeuren als onderdeel van een anticonceptiebegeleiding.

Het meten van de oogboldruk is een vrij eenvoudige, weinig tijdrovende en gemakkelijk aan te leren techniek die waardevol is voor de screening van chronisch glaucoom. Oogboldrukmeting door de huisarts is uiteraard enkel bedoeld als een screening en niet als diagnostisch middel of om een behandeling te kunnen starten. De oogboldruk is weliswaar een belangrijke parameter doch ook slechts één van de parameters voor de diagnosestelling van dit ziektebeeld.

Een paar wordt infertiel genoemd wanneer na één jaar poging tot conceptie geen zwangerschap is bekomen (definitie van de Wereld Gezondheids Organisatie). In onze bevolking heeft 10 % van alle paren te kampen meteen probleem van infertiliteit.

Dit artikel is de neerslag van een voordracht door F. Buntinx tijdens de recente, op veel gebieden erg rijke WVVH-inwooncursus over urgenties in Spa. De voordracht behandelde de aanpak van de urgentieproblemen door de huisartsenkring in Maasmechelen.

In het vorige nummer van HUISARTS NU (HANU 1989 (18); 1: 7-9) werd de integrale tekst van M. Lemiengre met zijn voorstelling van het standaard dienstenpakket gepubliceerd. De redactie nodigde de lezers uit hun op-, aan- en bemerkingen neer te schrijven en op te sturen. Onderstaande tekst is de eerste reactie, afkomstig van RI DE RIDDER namens de Initiatiefvereniging voor een Progressieve Gezondheidszorg en de Vereniging van Wijkgezondheidscentra. In het volgende nummer vindt u de reactie van het VBO en een eerste lezersbrief over dit onderwerp.