Menu

Er hangt momenteel weer allerlei in de lucht rond de huisartsopleiding. Tegen 1995 zou in de huisartsenwereld veel moeten veranderd zijn. Er wordt geschermd met wetten, reglementen en verplichtingen, door Europa opgelegd. Wat is eigenlijk de grond van de zaak, wat wil Europa, wat wil België en hoe situeert zich hierin de positie van de verschillende betrokken artsengroeperingen. In dit artikel wil ik trachten de belangrijkste elementen op een rij te zetten, om de huisartsen die deze problematiek niet van heel dichtbij volgen, informatie te geven.

De informatie over de beroepsopleiding tot huisarts in Vlaanderen werd gespreid over twee artikels, beide van de hand van D. Leroy. Het eerste artikel, «De beroepsopleiding tot huisarts» biedt een overzicht van feiten en ervaringen en schetst zo een beeld van de beroepsopleiding sinds 1984. Tevens wordt weergegeven hoe de betrokkenen deze opleiding ervaren. Het tweede artikel «Een jonge huisarts aan het woord over de beroepsopleiding» bevat een interview met een jonge arts. Het illustreert de situatie van veel beginnende huisartsen: de start van een praktijk en de betekenis die de seminaries...

Toute une vie is de titel van een film van C. Lelouch waarin hij de levensgeschiedenis vertelt van twee families van het begin van deze eeuw tot nu. Artsen, en huisartsen in het bijzonder, worden vaak deelgenoot gemaakt van een familiegeschiedenis. Zo begeven ze zich echter op een dubbel spoor, waartoe ze eigenlijk niet zijn opgeleid : naast de objectieve, tastbare werkelijkheid van het lichaam, is er ook de subjectieve belevingswereld van de menselijke ervaringen. Klachten en ziekten krijgen vaak een totaal andere betekenis, wanneer men ze bekijkt in het perspectief van een «heel leven». Ze...

Dit is het derde luik van mijn klavertje drie over aspecten van huisartsgeneeskunde bij Turkse migranten. Een groen blaadje, want het gaat om gezonde voeding bij diabetici. Aanleiding voor dit artikel is het verslag over een project, uitgevoerd met de hulp van de Koning Boudewijnstichting, in het jaar 1986-1987: aan de hand van een actie-onderzoek kon een origineel antwoord geformuleerd worden op de vervelende vraag naar dieetvoorschriften aan diabetici uit een andere cultuur. Het realiseren van adequate dieetbegeleiding vereist middelen die in ons gezondheidsbestel niet ter beschikking staan...

Huisartsen werken in de tertiaire sector. Zij verstrekken aan de bevolking een aantal diensten en worden daarvoor gehonoreerd. Wanneer men het werk van de huisarts poogt te omschrijven kan men inderdaad op zoek gaan naar het aantal «diensten» dat door de huisarts wordt verstrekt. Onderstaande tekst werd door M. Lemiengre naar voor gebracht op de «Statutaire ledenvergadering» van de WVVH op 11 november 1988. De tekst geeft een denkwijze weer die binnen de Centrale Raad (en daarbuiten) steeds meer veld wint. Deze tekst werd rondgestuurd naar alle leden van het Vlaams Huisartsenforum met de vraag...

Huisartsgeneeskunde is in de academische wereld een jonge discipline. Om echt erkenning te krijgen in de samenleving en bij de gevestigde wetenschappelijke orde is wetenschappelijk onderzoek absoluut noodzakelijk. Daarom wordt er de laatste jaren hard aan gewerkt om wetenschappelijk onderzoek in de huisartsgeneeskunde van de grond te krijgen. In navolging van de dominerende wetenschappelijke normen werd de onderzoeksmethode gebruikt die zijn oorsprong vindt in de klassieke natuurwetenschappen: de kwantitatieve methode. Deze manier van onderzoek wordt ook gepropageerd in de eerste boekjes die...

Algemeen gezien staat de huisartsenresearch nog in de kinderschoenen. Er is goed wetenschappelijk huisartsenonderzoek, maar niet erg veel. In 1984 werden in de zeven belangrijkste huisartsentijdschriften in de wereld 233 reseachsartikelen gepubliceerd. Ook in de buitenlandse tijdschriften zijn originele bijdragen over specifieke huisartsenaspecten die verdergaan dan louter optellen en beschrijven, eerder schaars. Toch beginnen zich overal hoopgevende perspectieven af te tekenen. Een referatendag in Vlaanderen heeft nog iets van een bijeenkomst van een handvol ingewijden, maar als men in...

Als je de oogst van nieuwe diagnose- en therapiemiddelen van de jongste kwarteeuw overschouwt, sta je even verbijsterd. Niet alleen kwam er een zeer groot aantal nieuwe mogelijkheden ter beschikking, maar bovendien waren sommige zo ingrijpend in het openen van nieuwe wegen voor de toekomst, dat je gerust mag zeggen dat ons vermogen tot medisch ingrijpen op lichaam en geest in die vijfentwintig jaar meer is toegenomen dan tijdens de hele voorafgaande mensengeschiedenis. Natuurlijk kreeg je ook heel wat onbelangrijke zaken, opgeblazen nieuwigheden, die afgingen zoals ze opgekomen waren, en...

Dit artikel dat vijfentwintig jaar terugblikt in de tijd met het oog gericht op de evolutie van de sociale zekerheid, valt in twee delen uit elkaar. Jos Van Bragt beschrijft in een eerste deel op de hem geëigende persoonlijke wijze hoe die evolutie verlopen is en wat de markatiepunten ervan zijn. In een tweede luik belicht Leo Schillemans welke mechanismen het functioneren van dit hele sociale zekerheidsbestel besturen.

Er was een tijd dat navorming de enige bestaansreden was van de WVVH. De enkelingen die professor Vandenbroucke rond zich verzamelde, kregen tot taak de huisarts in het veld wijsheid bij te brengen op een praktijkvriendelijke manier. De geneeskunde, die als wetenschap gedurende een paar eeuwen gesluimerd had, was in een stroomversnelling geraakt en de hardwerkende huisarts dreigde gepasseerd te worden. Dus werd de WVVH opgericht om de huisarts navorming te brengen; ook heden ten dage blijft dat nog het voornaamste parool, al is er intussen veel aan inhoud en vorm veranderd. Navorming verzorgen...