In een huisartsenpraktijk in het Oost-Vlaamse Bottelare werd nagegaan hoe goed diabetespatiënten worden opgevolgd. Hiervoor werden in 1997 van 62 diabetespatiënten een aantal parameters geregistreerd. De resultaten werden vergeleken met het beleid dat door de NHG-standaard en de Vlaamse consensus wordt vooropgesteld en met een intern onderzoek uit 1994. De meeste onderzoeken bleken consequent te worden ingevoerd; enkel het voetonderzoek, de funduscopie, onderzoek van de vibratiezin en ECG's verdienen wat meer aandacht in de follow-up van diabetespatiënten.