Een verrassend cijfer in dit proefschrift is dat 85% van de patiënten met een vermoeden van een ernstige hartziekte verwezen werd, onafhankelijk van de mate van zekerheid die de huisarts had over de diagnose. Dit wil ook zeggen dat 15% niet werd verwezen. Heel terecht stelt de auteur dan ook vragen over de drempels die huisartsen hanteren bij verwijzing.

Volgens deze studie, uitgevoerd met gegevens van het Belgische peilpraktijkennetwerk, wordt de verwijzingsgraad voor patiënten met pijn op de borst beïnvloed door de initiële diagnose en door de zekerheidsgraad van deze initiële diagnose. Is de huisarts onzeker over zijn diagnose, dan stijgt het aantal verwijzingen in alle ziektecategorieën van initiële diagnosen.

Bij patiënten met pijn op de borst moet de huisarts beslissen of hij verwijst eerder dan een specifieke diagnose te stellen van een acuut coronair syndroom. Deze studie suggereert dat huisartsen geloven dat zij niet uitsluitend de ‘klassieke’ tekens en symptomen gebruiken bij dit beslissingsproces. Ook achtergrondinformatie over de patiënt, de persoonlijke opinies van de huisarts en zijn ‘pluis/niet-pluis’-gevoel spelen een belangrijke rol.

Wat verwachten patiënten met acute keelpijn van hun bezoek aan de huisarts? Willen zij vooral een antibioticum of eerder geruststelling en meer informatie over het ziekteverloop? Uit dit onderzoek blijkt dat patiënten die naar een antibioticum vragen, vooral hopen op pijnstilling. Dit misverstand kan worden verholpen door een efficiëntere communicatie waarin gepeild wordt naar de werkelijke verwachtingen van de patiënt. Wellicht is het aanbieden van goede pijnstilling een beter antwoord op de vraag van de patiënt en kan dit bijdragen tot het rationeler voorschrijven van antibiotica bij acute...

De hospitaalgeoriënteerde auteurs van deze gerandomiseerde klinische studie (RCT) besluiten dat tonsillectomie bij volwassen met recidiverende keelpijn beter is dan afwachten. In het begeleidende editoriaal stelt een eminente huisarts-onderzoeker echter dat het voordeel beperkt is, omdat de patiënten na de operatie verschillende dagen keelpijn zullen hebben en dat gegevens over een langere follow-up van al dan niet geopereerde patiënten nog ontbreken.

Bovenste luchtweginfecties genezen meestal spontaan. Toch stellen we vast dat huisartsen voor deze indicatie nog al te dikwijls antibiotica voorschrijven. De gevolgen van overmatig antibioticagebruik zijn ons bekend. De nood is hoog om strategieën te bedenken die deze problematiek op een efficiënte manier aanpakken. Eén van de mogelijke pistes is ‘het uitgestelde antibioticumvoorschrift’. Deze literatuurstudie wilde nagaan of deze strategie bij respiratoire infecties veilig is en of het in vergelijking met ‘het onmiddellijke voorschrift’ ook doeltreffend is om het gebruik van antibiotica te...

Acute keelpijn is een frequente klacht in de huisartsenpraktijk (3%).

Met interesse las ik het artikel van collega De Meyere over acute keelpijn in Huisarts nu 1993; januari (nummer 1).

Is het voorschrijven van antibiotica bij acute keelpijn aangewezen of juist niet? Een vraag waarmee elke huisarts regelmatig in zijn dagelijkse praktijk wordt geconfronteerd. Systematisch voorschrijven van antibiotica gebeurde vooral om de niet-infectieuze verwikkelingen te voorkomen. Deze verwikkelingen blijken tegenwoordig veel minder talrijk voor te komen, tot zelfs helemaal niet. Is er dan nog een andere reden voor systematische antibioticabehandeling bij acute keelpijn aanwijsbaar? En wat levert de kosten/baten-analyse bij het al dan niet gebruik van deze geneesmiddelen op?