Osteoporose is een belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit bij oudere mensen, voornamelijk in de vrouwelijke bevolking. Postmenopauzale vrouwen krijgen vaak calciumsupplementen voorgeschreven. Calciumsupplementen verminderen in lichte mate het risico op breuken.

Richtlijnen bevelen preventie met aspirine aan voor mensen met een ischemisch event (cardiaal, cerebraal of perifeer) in de persoonlijke voorgeschiedenis, zo ook de Domus Medica-aanbeveling.

Het is algemeen bekend dat lichaamsbeweging het cardiovasculaire risico gunstig beïnvloedt en dit wordt nog eens onderstreept in de aanbeveling ‘Globaal Cardiovasculair Risicobeheer’ die binnenkort gepubliceerd zal worden. Maar misschien is bewegen voor nog meer goed?

Als patiënten en hun gezin worden geconfronteerd met een ernstige ziekte of een ingrijpend incident zoals een hartinfarct, gaan ze plots anders tegen de dingen aankijken. Hun manier van leven verandert, zelfs de relatie met hun partner, in goede of slechte zin. In dit kwalitatief onderzoek werd nagegaan wat voor impact een myocardinfarct, PTCA of CABG heeft op de partnerrelatie. Uit de resultaten blijkt onder meer dat angst voor herval of overlijden vaak persisteert bij een gebrekkige psychosociale opvang en/of als hulpverleners onvoldoende informatie verstrekken.

Hoewel er duidelijke evidentie bestaat over de behandelbaarheid van hypertensie, diabetes, hypercholesterolemie, roken en obesitas, blijken deze risicofactoren bij veel patiënten nog niet of onvoldoende gediagnosticeerd, of zelfs helemaal niet behandeld. Deze studie ging na welke interventies huisartsen uit Overijse, Hoeilaart en Merchtem doen bij patiënten tussen 45 en 64 jaar die consulteren voor een preventief cardiovasculair onderzoek. Iets meer dan de helft van de deelnemende patiënten blijkt van zijn arts een interventie te krijgen.

Het diagnosticeren van hartfalen in de huisartsenpraktijk is verre van eenvoudig. Overduidelijke gevallen laten geen twijfel, maar van zodra het klinisch beeld iets minder duidelijk wordt, is het voor de huisarts niet meer mogelijk om de diagnose met zekerheid te stellen. Nochtans heeft het al dan niet stellen van de juiste diagnose belangrijke consequenties voor de patiënt. Aan de hand van een casus gaan de auteurs dieper in op de problemen die zich stellen bij de diagnostiek van hartfalen. De cruciale vraag hierbij is: hoe kunnen we als huisarts het aantal onjuiste diagnoses tot een minimum...

Bij een hartstilstand is een snelle interventie van een Medische UrgentieGroep (MUG) vaak de enige kans op overleving voor de patiënt. Uit onderzoek blijkt dat de huisarts echter laattijdig of zelfs helemaal niet deze MUG inroept. Wat zijn hiervan de oorzaken en hoe kan de samenwerking tussen huisartsen, hulpcentra 100 en MUG’s beter verlopen? In een volgend artikel gaat P. Verdonck dieper in op de taken van de huisarts bij dringende medische hulpverlening. In hoeverre moet de huisarts zich op dit gebied engageren ?