Menu

Problemen rond een patiënte met Methicilline Resistente Staphylococcus Aureus (MRSA) in een bejaardentehuis deden heel wat vragen rijzen: hoe vaak komt MRSA voor in rust- en verzorgingstehuizen? Hoe moet de patiënt behandeld en de omgeving beschermd worden? Bestaan er richtlijnen voor? Een literatuurstudie ging op zoek naar ant­woorden.

Binnen de research aan het Leuvens Academisch Centrum voor Huisartsengeneeskunde moet ook de keuze van onderwerp worden bepaald. In verband met hypertensie wordt nagegaan wat de diagnostische waarde is van de testen in verschillende settings. Zo ook met de bloeddrukmetingen bij bejaarden: is er een verschil in meting tijdens het spreekuur en het huisbezoek en hoe verhouden deze metingen zich tot de 24-uur bloeddrukmonitoring en thuismetingen door de patiënt zelf? Een onderzoek met een huisartsenpopulatie van bijna vijfhonderd 60-plussers moet uitkomst bieden en het de huisarts in de toekomst...

In hoeverre engageren huisartsen zich voor hun bejaarde patiënten in instellingen? Op deze vraag zocht het Vlaams Huisartsen Instituut (VHI) een antwoord door ruim 300 huisartsen telefonisch te enquêteren. Het resultaat was verrassend: meer dan 90% gaat minstens één keer per maand op bezoek in deze instellingen. Bovendien blijkt het aantal patiënten per huisarts sterk op te lopen: soms lot meer dan dertig bejaarden per arts. Deze hoge aantallen tonen aan dat de huisarts hier reeds zijn vaste plaats heeft verworven.

Negenenvijftig bejaarden met femurhalsfractuur (gemiddelde leeftijd: 82 jaar) werden volgens toeval in twee groepen verdeeld. Zevenentwintig patiënten kregen dagelijks langs de mond een voedselsupplement (250 ml, 20 g proteïnen, 254 kcal) gedurende gemiddeld 32 dagen toegediend. Tweeëndertig patiënten vormden de controlegroep.

"Medisch-sociale zorg bij bejaarden thuis” is het rapport van een onderzoek met als doelstellingen hel inventariseren van organisatievormen van eerstelijnszorg voor bejaarden, het ontwikkelen van een conceptueel kader voor analyse en een toetsing van dit kader.

De voedingstoestand van een individu bepalen is moeilijk. De klinische verschijnselen zijn met specifiek en treden laattijdig op. Bovendien dalen de bloedspiegels van verscheidene vitamines met de leeftijd en weet men niet of dit fysiologisch of pathologisch is.

Dit boekje is het eerste deel uit de reeks «Wikken en Wegen» waarin onderwerpen aan bod komen die grote, praktische en emotionele dilemma's oproepen.