Bij het verduidelijken van klachten wordt vaak teruggegrepen naar een diagnostisch landschap. Er doen zich echter situaties voor waarin patiënten veel meer baat hebben bij het oppuntstellen van de psychosociale problematiek, zelfs indien men zich aandient met een acuter probleem.

Dit boek is geschreven om patiënten met migraine een houvast te bieden bij deze miskende en onderschatte aandoening. De auteurs willen ook de omgeving van deze patiënten, werkgevers en beleidsmakers hiervoor meer begrip vragen. De auteurs zijn drie neurologen, allen opgeleid aan de KU Leuven. Ze worden dagelijks geconfronteerd met patiënten met migraine en zien de impact hiervan.

Op 26 december 1998 zie ik Frans terug op het spreekuur (zie Huisarts Nu 2009 nr. 6 voor het eerste deel over Frans). Na het skiën krijgt hij pijn in het linker onderste lidmaat, met licht oedeem, en met uitslag op de beide kuiten. Hij mankt sindsdien een beetje en neigt zijn voet steeds om te slaan.

Frans werd algauw een goede klant, zowat 16 jaar geleden. Een goede klant, onnatuurlijk, toch? De arts moet alles doen om geen patiënten te zien, want hij moet zorgen dat ze genezen en gezond blijven. Een lege wachtzaal is dan een teken van kwaliteit: het resultaat is bereikt...

In dit vijfde artikel van onze PICO-reeks belichten de auteurs de systematische review. Hoe komt zo’n systematische review tot stand, aan welke criteria moet deze voldoen en hoe kunnen we de kwaliteit ervan beoordelen? De auteurs evalueren bij wijze van voorbeeld één specifieke systematische review waarin ze een afdoend antwoord trachten te vinden op de vraag of oraal sumatriptan 25 mg even effectief is als 100 mg bij migraine.

Negentien patiënten die meenden dat ze hoofdpijn kregen na het drinken van rode wijn maar niet van alcohol in het algemeen, werden getest: ze kregen rode wijn of een vodkacocktail met hetzelfde alcoholgehalte.