Acute hoest is een van de meest frequente redenen van contact in de eerste lijn. Het is aangetoond dat patiënten hiervoor met een antibioticum behandelen weinig tot geen effect heeft (ook niet bij patiënten met comorbiditeiten) en dat het meestal gaat om een zelflimiterende lage luchtweginfectie. Nochtans krijgt meer dan 50% van deze patiënten een antibioticum voorgeschreven.

Ondanks de vaccinatie van kinderen tegen pertussis blijft de aandoening endemisch, voornamelijk omwille van de afnemende immuniteit. In landen waar kinderen routinematig gevaccineerd worden, verschuiven de meeste gevallen van pertussis van de kindertijd naar de volwassenheid. Hoewel de ziekte over het algemeen milder verloopt bij oudere kinderen en volwassenen, weten we weinig over de prevalentie, klinische presentatie en het ziektebeloop van pertussis bij volwassenen met acute hoest in de eerste lijn.

In de eerste lijn worden antibiotica het meeste voorgeschreven voor acute hoest of een lageluchtweginfectie. Gebrekkige therapietrouw aan de voorgeschreven antibiotica vermindert echter de mogelijke gunstige effecten, verhoogt het aantal organismen resistent tegen antibiotica en verspilt middelen.

Acute hoest is een van de meest voorkomende redenen om een huisarts te raadplegen en om in de eerste lijn antibiotica voor te schrijven. Artsen vragen hun patiënten vaak naar de kleur van het sputum en hoe ziek ze zich voelen om hun beslissing te onderbouwen om al dan niet een antibioticum voor acute hoest voor te schrijven.

Richtlijnen worden ontwikkeld om niet-wetenschappelijk onderbouwde variatie in de zorg te verminderen. Richtlijnen voor de behandeling van infecties zouden clinici moeten helpen om antibiotica voor te schrijven aan die personen die er het meeste baat bij hebben en om meer eerstekeuzeantibiotica voor te schrijven in de hoop dat dit zou leiden tot betere zorg en minder risico's voor de patiënt, en de inperking van antibioticaresistentie.

Acute hoest is een van de meest voorkomende redenen om te consulteren en antibiotica voor te schrijven. Er zijn theoretische redenen waarom behandeling met bepaalde klassen van antibiotica het herstel meer zou bevorderen dan andere, maar empirisch pragmatisch bewijs ontbreekt.

Het doel van deze studie was in kaart te brengen hoe vaak huisartsen in verschillende Europese landen antibiotica voorschrijven voor acute hoest en welk effect dit heeft op het ziektebeloop.

Antibiotica worden frequent voorgeschreven in de eerstelijnsgezondheidszorg, vooral bij acute luchtweginfecties, waar ze in feite weinig of geen effect hebben. Zijn er verschillen in antibioticavoorschrijfgedrag tussen Nederlandse en Belgische huisartsen? Zo ja, zijn die dan ook significant? En hoe kunnen we ze verklaren? Deze studie vergeleek het beleid bij acute hoest in beide landen. Opvallend resultaat is dat Belgische huisartsen minder eerstekeusantibiotica (doxycycline of amoxicilline) voorschrijven dan hun Nederlandse collega’s.

Eén van de best gekende professionele interventies om het medicatiegebruik te optimaliseren is de implementatie van evidence-based aanbevelingen in de medische praktijkvoering. Helaas werd de doeltreffendheid van dergelijke strategieën slechts zelden met gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek aangetoond. Deze RCT echter ging het effect na van een interventie op maat om de aanbeveling acute hoest te implementeren, op het voorschrijven van antibiotica bij acute hoest. Uit de resultaten blijkt onder meer dat patiënten uit de interventiegroep na de interventie minder kans hadden om antibiotica...