We brachten vorige maand een overzicht van de toetsingsactiviteiten in Nederland. Vlaanderen kan geen vergelijkbaar palmares voorleggen, wat niet wil zeggen dat er niets vergelijkbaars leeft in Vlaanderen. Balintgroepen met de meest diverse samenstellingen schieten als paddestoelen uit de grond. Vele navormingsactiviteiten van regionale kringen en van universiteiten nemen spontaan een vorm aan ( = een kleine groep) waarin aan onderlinge toetsing wordt gedaan. Tenslotte kreeg het stagegedeelte van de specifieke beroepsopleiding wettelijk dezelfde vorm mee. In Vlaanderen is de maatschappelijke...

Een kuratieve solo-praktijk, gesitueerd in een «kansarme» wijk aan de rand van Gent (België) evolueerde naar een multidisciplinair geïntegreerd wijkgezondheidscentrum. Naast een schets van deze ontwikkeling wordt aandacht besteed aan de voornaamste knelpunten bij het konsekwent doorvoeren van de WGO-principes rond eerstelijnsgezondheidszorg. U krijgt enkele elementen van evaluatie. Tot slot wordt gewezen op gevolgen van de huidige politieke situatie in verband met het gezondheidsbeleid in België.

De huisarts kan een machtig bondgenoot zijn in de strijd om de ontwikkeling van de eerstelijns gezondheidszorg (hierna te noemen ELGZ), ofwel een ernstige belemmering. Welke rol hij speelt hangt af van zijn opvatting over het koncept en zijn opstelling. Ik zal proberen deze bewering te staven, door een overzicht te geven van de wijzen waarop de definitie van ELGZ volgens de Verklaring van Alma Ata is uit te leggen. Vervolgens zal ik valkuilen aan wijzen, waarin huisartsen kunnen tuimelen en dat dan ook doen. Daarna beschrijf ik een scenario om eerstelijns medische zorg te veranderen in...

Veldwerkers uit de eigen regio onderzoeken de efficiency van samenwerking binnen de eerste lijn in het Tieltse. Als voornaamste stap naar de verbetering zien zij de geleidelijke groei van een eigen klimaat, waarin samenwerking kan gedijen.

Thuisgezondheidszorg (TGZ) als ideeëngoed geraakt meer en meer verspreid. Samenwerking is immers noodzakelijk wanneer men patiënten, die vrij intensieve zorgen nodig hebben, in een eigen vertrouwd milieu wil blijven behouden.

Dat de gewetensvolle huisarts anno 1983 preventie hoog in zijn vaandel hoort te schrijven en dat hij de «mooie maar zware» taak heeft preventie en cureren te integreren, zal geen zinnig mens meer betwijfelen.

Wij waren het stilaan gewoon geworden al die beleidsverklaringen omtrent de prioritaire uitbouw van de eerste lijn. Dat er ooit konkrete initiatieven zouden genomen worden leek ons nog ver af.

Teksten uitgesproken op de vergadering van de Wetenschappelijke Vereniging van Vlaamse Huisartsen te Drongen op 1 mei 1982.