Zowel bij artsen als patiënten zijn er barrières om een sociale problematiek te bespreken, wat ook doorverwijzing naar de maatschappelijk werker bemoeilijkt. Hoe kan dit beter?

Huisartsen krijgen in de praktijk vaak te maken met sociale problematieken. Maar hoe kunnen ze de patiënt hiermee verder helpen? Een vlotte samenwerking tussen huisarts en maatschappelijk werker biedt hier een uitweg en zet de patiënt opnieuw op weg.

De samenwerking tussen de huisarts en de maatschappelijk werker wordt meestal in het kader van TGZ besproken. De inbreng van de maatschappelijk werker beperkt zich vaak tot het oplossen van materiele problemen. Praktijkvoorbeelden wijzen echter uit dat de maatschappelijk werker vanuit zijn specifieke psychosociale invalshoek een grote inbreng kan hebben m het medische gebeuren in de eerstelijn. In dat geval is samenwerking voor alle betrokken partijen opportuun. Voor zo een samenwerking tot stand kan komen, moeten er echter heel wat hinderpalen overwonnen worden.

Er wordt tegenwoordig nogal wat gepraat over het maatschappelijk werk, een vage funktie die overal te pas en te onpas opduikt om slecht omschreven noden nu eindelijk eens op te lossen.