Menu

Seksueel geweld is wereldwijd een volksgezondheidsprobleem. Het eerste representatief onderzoek naar seksueel geweld bij de Belgische bevolking gebeurde in 2020 en toonde aan dat 64% van de bevraagden in de leeftijdscategorie 16 tot 69 jaar één of andere vorm van seksueel slachtofferschap in het leven heeft meegemaakt (figuur).Bovendien maakte 44% seksueel geweld mee in de twaalf maanden die aan hun deelname voorafgingen, vooral in de leeftijdsgroep 16 tot 24 jaar.

Het klinkt wat raar, maar ‘stoppen’ is het stopwoordje van dit nummer van Huisarts Nu. Het begint met de aanpak van seksueel geweld. Uiteraard moet deze agressie op vrouwen, en soms ook op mannen, stoppen. Dat is vooral een maatschappelijke opdracht, met een heel diverse aanpak via opvoeding, attitudevorming en gedragsverandering.

‘Seksueel misbruik in een religieuze context’, een zwaar beladen onderwerp verpakt in een behapbaar formaat, is gebaseerd op lezingen van het Nederlandse KSGV, een vereniging die volgens de voorflap ‘een geestelijke gezonde omgang met levensbeschouwing, zingeving en religie wil bevorderen door middel van publicaties, studiedagen en bijzondere leerstoelen.’

Fysiek en seksueel geweld zijn niet alleen strafbaar, ze vormen in de eerste plaats een zware inbreuk op het recht op fysieke en seksuele integriteit van ieder individu. Het is zowel voor het slachtoffer als voor de maatschappij belangrijk dat een schending van deze rechten wordt vastgesteld. Slachtoffers van deze feiten hebben recht op hulpverlening en juridische bescherming. Hierin spelen ook artsen een belangrijke rol: naast eerste opvang, geneeskundige zorgen en goede doorverwijzing, spelen artsen een vaak cruciale rol in het verzamelen van bewijsmateriaal in verband met seksuele...

Bij geweldpleging is er altijd een slachtoffer en altijd een dader. Het slachtoffer wordt in het beste geval geholpen, maar wat gebeurt er met de dader? Wordt hij ook geholpen of alleen gestraft? Onderstaand artikel houdt een pleidooi voor een betere hulpverlening aan daders. Omdat bij seksueel geweld de daders vooral mannen zijn, beperkt dit artikel zich dan ook uitsluitend tot hen.

De ervaring met fysiek en seksueel geweld is op zich een dramatisch gebeuren met verstrekkende lichamelijke, psychologische en seksuele gevolgen.

De grens tussen incest en seksueel geweld is moeilijk te trekken. Tussen het extreme zwijgen en de extreme woordenvloed van de slachtoffers is het voor de hulpverlener vaak moeilijk schipperen. De wetenschap is niet altijd bij machte op onze vragen of die van onze patiënten een antwoord te formuleren. Bijgaand artikel gaat op zoek naar een hypothese die in de praktijk praktisch bruikbaar zou kunnen zijn, maar laat nog heel wat vragen open. Zowel de methode als de resultaten bieden voer voor overpeinzingen.

Incest is in relatief korte tijd binnen de hulpverlening een onderwerp van gewicht geworden en men stelt vast dat incestslachtoffers meer deskundige hulp vragen voor hun problemen.

«Alweer een boek over dit kiese onderwerp», zal de gedocumenteerde lezer misschien zeggen.