Hoewel de prognose van het syndroom van MARFAN de laatste tien jaar gevoelig verbeterd is, blijft het een zeer ernstige en moeilijke ziekte. Rond zeldzame en specialistische aandoeningen hebben we als huisarts vaak de neiging om dit te verschuiven naar de verantwoordelijkheid van de specialist, zowel voor wat betreft case-finding als followup. Het syndroom van MARFAN kan echter als voorbeeld dienen voor de taak van de huisarts. Deze taak situeert zich op drie niveau’s, namelijk het stellen of vermoeden van de diagnose, het zinvol verwijzen naar een team specialisten en de coördinatie van de...