We zitten in de magere jaren. Het is dramatisch dat we in dat moment juist de start van een ontwikkeling binnen de huisartsresearch zouden moeten krijgen. Er is geen geld, al de vroegere aanzetten zoals nationaal onderzoeksprojekt, samenwerkingsprojekten met centra geestelijke gezondheidszorg e.a , ministeriële beloften zijn weggevallen. Dit relaas is dus vooral hoe we trachten te overleven.

Het zou verkeerd en en gevaarlijk zijn wanneer men op de gezondheidszorg wil besparen wanneer daardoor de kwaliteit van de geneeskunde aangetast wordt.

VAN 6 TOT EN MET 12 SEPTEMBER 1978 WERD OP INITIATIEF VAN WHO EN UNICEF EEN INTERNATIONALE KONFERENTIE OVER PRIMARY HEALTH CARE GEHOUDEN IN ALMA ATA. DE HOOFDSTAD VAN DE CENTRAAL-AZIATISCHE SOVJETREPUBLIEK KAZAKSTAN. ER WERD AAN DEELGENOMEN DOOR AFGEVAARDIGDEN VAN ZOWAT HONDERDVEERTIG UNO-LIDSTATEN, VIJFTIG PARTIKULIERE ORGANISATIES EN EEN DOZIJN UNO-AGENCIES. HET BEGRIP PRIMARY HEALTH CARE, ZOALS DOOR DE ORGANISATOREN GEHANTEERD, IS VEEL RUIMER DAN HET DOOR ONS GEBRUIKTE «EERSTELIJNSGEZONDHEIDSZORG». HET OMVAT TENMINSTE DE ZORG VOOR ADEKWATE HUISVESTING, VOEDING EN DRINKWATER, VERWIJDERING...

Op 27 en 28 november jl. vierde het Nederlandse Huisartsen Genootschap zijn 25-jarig bestaan met een jubileumkongres onder het motto:« Huisarts,... je staat er voor». Bij deze gelegenheid vonden wij in Medisch Contact het tijdschrift van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter Bevordering van de Geneeskunde een bijdrage van S. Van der Kooij. Dit gelegenheidsartikel geeft een goed overzicht van de geschiedenis van het N.H.G., een geschiedenis waarin de WVVH vaak haar eigen beeld terug vindt. Met de vriendelijke toestemming van de mensen van Medisch Contact nemen wij de tekst dan ook over...

Werkloosheid in de medische sektor: een vrij recent fenomeen dat sinds kort ook af te lezen is uit de getallenreeksen van de R.V.A.-statistieken.

In 1975 begon de terapeutische gemeenschap «De Sleutel» haar werking als eerste gespecialiseerde instelling voor de opvang en behandeling van jonge drugverslaafden. In de zes voorbije jaren werd door eigen ervaring, opleiding en studie een specifiek systeem ontwikkeld. In dit artikel wil ik de belangrijkste elementen ervan duidelijk naar voor brengen, nl. kliëntgroep, behandelingsplan, de «twee T.G.'s», ouderwerking en partnerwerking.

Het onbehagen over de huidige hulpverlening is groot. De sterk gebureaukratiseerde en geprofessionaliseerde hulpverlening blijkt voor een groot aantal problemen geen adekwate oplossing te kunnen bieden. De kritiek wordt gehoord dat de bestaande hulpverlening haar idealen niet waar maakt, kliënten van haar afhankelijk maakt, en zelf in hoge mate haar eigen markt kreëert (Achterhuis, 1979). Het is duidelijk dat nieuwe wegen moeten worden ingeslagen. Een dezer dagen verschijnt bij de uitgeverij Van Loghum Slaterus een losbladig naslagwerk « Zelfhulptechieken» dat een dergelijke weg aanwijst...

"Het smaakt zoet... en toch is het geen suiker!" Dat men ook zonder suiker een zoete smaak kan verkrijgen, door gebruik te maken van een "zoet-makende stof", is zeker geen nieuwigheid! Dat er heel wat verschillende soorten zoetstoffen bestaan, is óók nog geen nieuws. Maar dat alle "suiker-vervangers" niet even goed en niet even zoet zijn, is door velen niet geweten, en dat willen we even verduidelijken.

De inhoud van deze bijdrage werd meebepaald door gesprekken met veiligheidschefs en met vertegenwoordigers van verschillende interventiediensten. De auteur dankt ir. P. Schreurs, K.U. Leuven, voor zijn aktieve medewerking bij het verzamelen van de nodige informatie.

De federatie van Vlaamse Simileskringen gaf onlangs een brochure uit met de titel «Dichter bij het leven». Uit deze reeks beschouwingen rond tederheid en seksualiteit in het leven van volwassenen mentaal gehandicapten hebben wij enkele paragrafen geselekteerd. Voor nadere informatie rond de brochure en zijn uitgever verwijzen wij gaarne naar een uitvoerige mededeling onder onze rubriek «Prikbord».