Het Vlaams Instituut Gezond Leven (voorheen VIGeZ) introduceerde half september een volledig vernieuwd model van de actieve voedingsdriehoek: een voedingsdriehoek én een bewegingsdriehoek. Deze nieuwe modellen komen tegemoet aan de wetenschappelijke en maatschappelijke evoluties. Het eerste voedingsvoorlichtingsmodel in Vlaanderen dateert al van 1967: het Klavertje Vier. Dertig jaar later, in 1997, werd de voedingsdriehoek geïntroduceerd. In 2004 werd de voedingsdriehoek aangevuld met een beweeglaag. Zo ontstond de actieve voedingsdriehoek. In 2011 volgde nog een beperkte inhoudelijke update.

Mantelzorgers zijn een onmisbare schakel in de zorg voor zorgbehoevende ouderen. De Koning Boudewijnstichting onderzocht welke taken mantelzorgers op zich nemen, en vooral, welke knelpunten ze ervaren.

‘Niet goed zien’ is een vage klacht, die van alles kan betekenen. Ziet de patiënt niet scherp (visus), is er sprake van wazig zicht net alsof hij/zij doorheen een glasgordijn kijkt, mankeren er stukjes in het beeld (of dus in het gezichtsveld), is het alsof de patiënt door een tunnel kijkt, ziet hij/ zij flitsen of bliksemschichten, zijn er van die vervelende vlekjes die altijd meelopen bij oogbewegingen, ziet de patiënt plots dubbel of is er plots verlies van zicht? Het goed doorvragen naar de aard, het begin en het beloop van een visusstoornis is van groot belang om zicht te krijgen op de...

In dit nummer van Huisarts Nu vindt u de derde volledig herziene versie van de richtlijn Borst­ kankerscreening. Het grote verschil met de eerste versie is de nadruk op ‘shared decision making’. In de eerste versie was er nog veel aandacht voor prak­ tijkorganisatie met als doel de parti­ cipatie aan borstkankerscreening zo hoog mogelijk te krijgen. De huisarts werd aangespoord om actief de vrou­ wen te detecteren die niet waren in­ gegaan op een uitnodiging van het screeningscentrum en hen te motive­ ren om zich alsnog te laten screenen.

De vier professoren huisartsgeneeskunde die samen een visie voor de toekomst uitwerken: wij, als jonge huisartsen, reageren hierop met veel enthousiasme. Het daagt ons uit om mee na te denken over wat wij willen en het geeft ons goesting om de volgende jaren verder het beste van onszelf te geven voor meer gezondheid in ons land.

Het beleidsdocument ‘Together we change’ omvat een visie over de eerstelijnsgezondheidszorg en geeft aanzetten voor een uit te werken strategie. Het is knap dat dit gedragen wordt door de vier Vlaamse vakgroepen huisartsgeneeskunde. Zo kan de politiek dit verhaal moeilijk naast zich neerleggen. Als beginnende collega’s zijn we benieuwd welke reacties dit document zal uitlokken op het werkveld en bij de overheid.

Hoe vaak komt het niet voor dat een huisarts een patiënte als eerste mag feliciteren met een zwangerschap maar haar vervolgens pas terugziet na de geboorte van het kindje? Soms komt ze nog eens terug voor een Boostrix-vaccinatie, maar al te vaak speelt de huisarts een kleine rol in de opvolging van zijn zwangere patiënten.

De toename aan literatuur neemt vandaag bijna exponentiële vormen aan. Wanneer we alleen al de wetenschappelijke literatuur over ‘diabetes mellitus type 2’ trachten te isoleren via een zoektocht op MEDLINE met deze Mesh-term, levert dit vandaag 91 000 artikels op. Als huisarts kunnen we daarom tevreden zijn dat er ziektespecifieke en op de praktijk gerichte richtlijnen bestaan die pogen om een kritische synthese te zijn van deze veelheid aan vaak erg detaillistische literatuur.

Val- en fractuurpreventie in de huisartsenpraktijk is een complexe problematiek. Het detecteren van personen met een verhoogd risico op vallen, het bepalen van de onderliggende oorzakelijke factoren en het zoeken van oplossingen in samenspraak met de patiënt en zijn omgeving kan enkel multidisciplinair gebeuren en vergt samenwerking binnen de eerste en zo nodig met de tweede lijn.