Veel inzet door weinigen! Deze uitspraak lijkt op het eerste gezicht paradoxaal. Toch geeft ze een beeld. De werkzaamheden worden door kleine groepen van mensen uitgevoerd. Het zijn dezelfden die zich steeds voor de kar spannen in de kommissies, in de centrale raad en in nog talrijke andere regionale aktiviteiten.

In 1980 heeft Tony Swinnen de Minister van Volksgezondheid ervan kunnen overtuigen een uniform zwangerschapsdossier gratis ter beschikking te stellen van de huisartsen.

Een nieuw jaar doet ons telkens nadenken over wat voorbij is en vragen stellen naar wat komen gaat. Het doet ons niet alleen aan plezierige dingen, geslaagde ondernemingen of een toffe vakantie herinneren, maar ook aan gebeurtenissen en persoonlijke mislukkingen. Het jaar dient zich weinig rooskleurig aan. Langs alle kanten wordt men bestookt met onheilsberichten! En wat met onze huisartsen?

De vele nieuwe ontdekkingen, de gesofistikeerde apparatuur, het moeizaam, maar voortgaande decoderen van de fundamentele processen die ons ingewikkeld biologisch funktioneren bepalen, het zijn vaststellingen die ons regelmatig een gevoel van tevredenheid geven. Elke ziekte die kan behandeld, elk symptoom dat kan onderdrukt worden, maakt ons blij. De gestadige vooruitgang van de geneeskundige wetenschap is reëel.

De statutaire ledenvergadering van de WVVH zit er weer eens op. Is het eigenlijk niet verwonderlijk dat we tot dit jaar moesten wachten om het onderwerp «samenwerking HA-specialist» aan bod te horen komen? Dat was sinds Huisarts ’70 praktisch niet meer gebeurd.

Wie over onvoldoende gegevens beschikt, heeft meestal de neiging de problemen te vereenvoudigen. Dit geeft niet alleen aanleiding tot het innemen van onjuiste standpunten, maar, eigenaardig genoeg, ook tot vérreikende, ongenuanceerde besluiten en absolute uitspraken.

De jongste decennia worden wij gekonfronteerd met een sterke wijziging in de leeftijdsstruktuur van de bevolking: wij staan voor een toenemende «vergrijzing».

Meer dan wie ook hebben wij, huisartsen, gelegenheid om aan preventie te doen. Bovendien is de kans dat ons advies opgevolgd wordt groter dan voor om het even welke andere raadgever.

Vorig jaar richtte de W.V.V.H. een werkgroep «Alternatieve geneeskunde» op. Zij had hiermee helemaal niet de bedoeling de alternatieve geneeswijzen te propageren bij haar leden.

Enkele maanden geleden verscheen in The Lancet als editoriaal een oproep waarvoor adhesie vanwege artsen werd gevraagd. De vertaling ervan is elders in dit nummer opgenomen.