Om toekomstige initiatieven voor ondersteuning van zelfzorg te kunnen verbeteren is het belangrijk om naast de ervaringen van deelnemende artsen ook de visie van niet of minder deelnemende artsen te kennen. Dit onderzoek gaat na welke belemmeringen deze groep van huisartsen ziet bij een verwijzing van patiënten met diabetes naar het regionale educatieprogramma.

Annelies Raes mag zich de trotse winnaar noemen van de eerste ‘Prijs van de jonge auteur’. De redactie van Huisarts Nu wil hiermee jonge auteurs ondersteunen bij hun eerste publicatie.

Walen, Vlamingen, cardiologen en huisartsen, allemaal verenigd rond één en dezelfde tafel, begeleid door experts en huisartsen uit het veld tijdens twee toetsingsrondes, met als resultaat een richtlijn Chronisch hartfalen? ‘Yes, we can!’

Studies geven aan dat de kwaliteit van ervaringen in de huisartsenpraktijk in de vroege studiejaren bijdraagt tot het kiezen voor huisarts als latere carrière. ‘Work place learning’ in de huisartsgeneeskunde is vooral gestoeld op kwaliteit van supervisie, het in contact komen met een voldoende diversiteit aan patiënten en de mogelijkheid tot onafhankelijk werken.

In 2005 waren er volgens de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid 21804 huisartsen ingeschreven in België. Slechts een goede helft (53%) van hen heeft effectief een praktijk in het kader van de ziekteverzekering. Tussen 2002 en 2005 daalde het aantal praktiserende huisartsen (geaccrediteerde artsen) met 7%. Verder werd 25,5% van de quota voor het contingent huisartsen in 2006, niet ingevuld.

De overleggroep Curriculum van het Interuniversitair Centrum voor Huisartsenopleiding (ICHO) streeft ernaar om de masteropleiding huisartsgeneeskunde aan te passen aan de noden van studenten en jonge huisartsen. Dit onderzoek heeft tot doel om lacunes en overbodige aspecten in de master-na-masteropleiding huisartsgeneeskunde in Vlaanderen in kaart te brengen.

Volgens de Belgische overheid is er 1 huisarts per 1100 inwoners nodig om een goede gezondheidszorg te garanderen. In 2009 kwamen we al aardig dicht tegen deze ondergrens met een huisartsendichtheid in België van 1,2 dokters per 1100 inwoners. Aan de basis van de dalende huisartsendichtheid ligt een tweeledig probleem: de dalende attractiviteit van de discipline huisartsgeneeskunde en de leeftijdsstructuur van de huidige, actieve huisartsenpopulatie.

In de meeste Europese landen neemt de huisarts een meerderheid van de patiëntencontacten voor zijn rekening. Het percentage jonge afgestudeerde artsen dat voor huisartsgeneeskunde kiest, neemt de laatste tien jaar echter af. Tegelijkertijd overweegt een aanzienlijk deel van de afgestudeerde huisartsen het beroep te verlaten. Veel Europese landen worden geconfronteerd met een dalende en vergrijzende huisartsenpopulatie.

Het Wijkgezondheidscentrum (WGC) of medisch huis van Tilleur ligt in het postindustriële bekken van Luik en heeft een multiculturele bevolking. Het zorgteam is al 35 jaar actief in deze gemeente en heeft een bestand van meer dan 3500 patiënten. Het team bestaat uit acht huisartsen, vijf kinesitherapeuten, vier verpleegkundigen, een tandarts, een psycholoog, een diëtiste, een maatschappelijk werkster, een specialist in psychomotorische revalidatie, een projectmanager gezondheidspromotie, een informaticus en vier administratieve en onthaalmedewerkers.

In 2007 werd naar aanleiding van een algemeen subjectief gevoel van ‘te veel onnodige huisbezoeken’ een kwaliteitsverbeterend project opgestart om het aantal huisbezoeken binnen onze forfaitaire groepspraktijk te verminderen. Huisbezoeken vragen een extra inspanning van de arts, ze zijn tijdrovend en minder efficiënt dan een raadpleging in een volledig uitgeruste praktijkruimte.