Zo’n dertig jaar geleden waren er in Vlaanderen te veel huisartsen. Pas afgestudeerde huisartsen kenden een moeilijke start: weinig werk en een solopraktijk waardoor ze dag en nacht beschikbaar moesten zijn. De huisarts van weleer lijkt echter met uitsterven bedreigd. Vlaanderen kent op veel plaatsen al een tekort aan huisartsen en dit belooft de komende jaren nog toe te nemen.

De gezondheidszorg over de hele wereld, en vooral in de westerse landen, kent een snelle evolutie en verandering. Factoren als een verouderende populatie met een verschuiving van acute naar chronische ziekten, een continue evolutie van technologische en therapeutische mogelijkheden, wijzigende verwachtingspatronen bij de bevolking en patiënten en stijgende gezondheidszorgkosten vormen de stimulus voor noodzakelijke veranderingen in de organisatie van de gezondheidszorgsystemen en de betrokken werkkrachten.

Het leidt geen twijfel dat antibioticagebruik resistentie in de hand werkt. De grootste hoeveelheid antibiotica wordt voorgeschreven in de eerste lijn, voornamelijk door huisartsen. Als we het antibioticagebruik willen verbeteren, moeten we de kwaliteit ervan kunnen inschatten.

Bij vierenvijftig huisartsenpraktijken met vierennegentig huisartsen, verspreid over heel Vlaanderen, worden gecodeerde gegevens gekopieerd naar en verder verwerkt in de centrale (Intego-)databank van de K.U.Leuven. Deze bevat momenteel gegevens over 265 000 verschillende patiënten en bijna 2 900 000 diagnosen sinds 1994.

De meeste antibiotica voor systemisch gebruik worden in de eerste lijn voorgeschreven, met luchtweginfecties (LWI) en urineweginfecties (UWI) als meest voorkomende indicaties. Het effect van voorschrijven van antibiotica voor deze aandoeningen op antimicrobiële resistentie kan worden waargenomen bij de individuele patiënt en op praktijkniveau.

Artsen beschouwen een cystitis dikwijls als een banale en goed gekende pathologie, gekenmerkt door een beperkt aantal symptomen zoals dysurie, dringende mictie (‘urgency’) en frequente mictie (‘frequency’).

Vergelijkingen van het gebruik van antibiotica en antischimmelpreparaten in verschillende Europese landen zijn uitgebreid gerapporteerd door het European Surveillance of Antimicrobial Consumption (ESA C), ook in Huisarts Nu.

Jaarlijkse influenzavaccinatie van risicopersonen is algemeen aanvaard en wereldwijd toegepast sinds de Tweede Wereldoorlog. Ouderen (65 jaar en ouder), bij wie ongeveer 90% van de influenzagerelateerde sterfte optreedt, personen met comorbiditeit ongeacht de leeftijd en kinderen met een chronische acetylsalicylzuurbehandeling zijn wereldwijd de voornaamste doelgroepen.

Voor de huisarts was het A/H1N1-virus en de vaccinatiecampagne in 2009 een nieuwe uitdaging. In het kader van een masterproef werd onderzocht wat de rol was van de huisarts in het informeren van de patiënt gedurende de A/H1N1-vaccinatiecampagne 2009 en in het motiveren tot vaccinatie met het A/H1N1-vaccin.

Wat zijn de belangrijke anamnestische en klinische elementen bij de diagnosestelling van piepende ademhaling bij kinderen? Is het huidige beleid bij kinderen met de symptoomdiagnose ‘piepende ademhaling’ in overstemming met de richtlijnen?