Hoe belangrijk is een Huisartsenkring? Heel belangrijk, zullen de leden van 'Huisartsen Regio Mortsel' (HRM) u dadelijk vertellen. Zij organiseerden voor hun tweede lustrum op 9 maart jongstleden grootse festiviteiten in het Hof van Nazareth te Lier.

In het begin van de voorbije zomer legde ik enkele malen een huisbezoek af bij een missiezuster die haar zes maanden verlof bij haar ouders in onze gemeente doorbracht.

In Huisarts Nu van 5 maart 1990 (blz. 57) konden we van de hand van collega Patrick Wyffels het volgende lezen: “Tot de valkuil behoort dus ook het als huisarts niet kritisch staan ten opzichte van de diagnoses van de specialist” en “Als huisarts staan we weer niet kritisch tegenover de specialist die in casu met dezelfde middelen werkt, maar ze onvoldoende gebruikt." Wij vonden dit toen, en vinden dit nog steeds de beste uitspraak die sedert jaren in ons lijfblad Huisarts Nu is verschenen.

Wat doe je, of wat kan je doen als huisarts wanneer je met een vraag naar preventie in je huisartsenpraktijk geconfronteerd wordt. Welke sociale verantwoordelijkheid draag je erin?

Het wordt steeds meer duidelijk dat preventieve geneeskunde een huisartsgeneeskundige bezigheid bij uitstek is. De monografie "Algemene Preventie in de Huisartsenpraktijk" van de WVVH is in deze context zeker een mijlpaal.

Een van mijn oudste en nog erg actieve patiënten is een koppige Vlaamse boer. Hij begon onlangs aan zijn 93ste levensjaar en is vast van plan om het daarbij niet te laten Wanneer ik er op maandelijks huisbezoek kom, telkens de eerste vrijdag, liefst tussen vijf en zes (dan is de pastoor gepasseerd en wordt het avondmaal niet gestoord), is het net of ik de Vlasschaard van Stijn Streuvels binnen stap.

De fenomenen geboren worden en sterven doen zich voor aan andermans bewustzijn en ontrekken zich paradoxalerwijze aan het bewustzijn van hen die het ondergaan; dit geldt vooral voor de overgangen: leven dat overgaat in (naar) de dood; zaadcel en eicel die overgaan tot leven.

De geneeskundige wereld is er gedurende jaren in geslaagd, rond de abortusproblematiek, met een zekere handigheid tot immobilisatie van de rechtspraak toe, de bal te leggen in het kamp van de wetgever.

In december ‘89, ten tijde van het redactieweekend van Huisarts Nu, werd bij de globale evaluatie van de voorbije twee jaar vastgesteld dat er eigenlijk relatief weinig reacties onder de vorm van lezersbrieven binnen liepen.

Is het zo dat huisartsen in het algemeen niet afkerig staan tegenover enig financieel of ander voordeel in natura hen door hun laboratorium voor medische analyses geschonken?