In Huisarts Nu van 5 maart 1990 (blz. 57) konden we van de hand van collega Patrick Wyffels het volgende lezen: “Tot de valkuil behoort dus ook het als huisarts niet kritisch staan ten opzichte van de diagnoses van de specialist” en “Als huisarts staan we weer niet kritisch tegenover de specialist die in casu met dezelfde middelen werkt, maar ze onvoldoende gebruikt." Wij vonden dit toen, en vinden dit nog steeds de beste uitspraak die sedert jaren in ons lijfblad Huisarts Nu is verschenen.

Het kiezen van een specialist is niet altijd even gemakkelijk. Goede specialistenkeuze maakt goede huisartsengeneeskunde mogelijk. Van de in totaal vierhonderd specialisten in Gent is het onmogelijk om als huisarts op een individuele wijze een gepaste keuze te maken. Daarom werd in een nascholingsgroep een systeem van beoordeling van specialisten ontwikkeld. Zevenduizend ervaringen van huisartsen met specialisten werden in de periode 1986-1988 in een enquête beoordeeld. De resultaten delen we hieronder mee.

Als onderwerp voor haar 29ste wetenschappelijk kongres, dat in november van dit jaar plaatsheeft, heeft het Nederlands Huisartsen Genootschap ’de samenwerking huisarts/internist’ gekozen.

Huisartsen en Specialisten kunnen niet zonder elkaar. Samenwerking tussen beide groepen artsen is een conditio sine qua non om tot een efficiënte zorgen verstrekking te komen. Hoe verloopt momenteel deze samenwerking? Wat is goed- wat verkeerd? Gebeurt hier rond enig onderzoek? Hoe ziet de W. V. V.H. haar taak op dit terrein?

Geen enkele inlichting geven bij patiënten die soms comateus zijn, dikwijls verward of met een ernstige (en gekende) onderliggende ziekte, zoals tumor, diabetes, cirrhose etc. kan vanwege het tijdverlies fatale gevolgen hebben voor de patiënt.