Bij een groot deel van de klachten waarmee patiënten naar de huisarts gaan, is geen causale diagnose te stellen. Dit worden symptoom- en syndroomdiagnosen of ook wel ‘alledaagse klachten’ genoemd. Men schat dat 90% van de diagnoses voor patiënten die consulteren met lagerugpijn, symptoomdiagnoses zijn. Indien therapie aangewezen is, is enkel klachtenbestrijding mogelijk. Van de niet-chronische medicatie die de huisarts voorschrijft, is wellicht meer dan de helft symptomatisch en niet causaal.

Je vraagt je soms af waar iemand de energie haalt om een boek te boek te schrijven. Atul Gawande, chirurg en hoogleraar aan de Harvard Medical School en de Harvard School of Public Health, houdt zijn motivatie achter de hand tot het laatste hoofdstuk. Hierin beschrijft hij het stervensproces van zijn eigen vader en de strijd die hij geleverd heeft met het gezondheidszorgsysteem om zijn vader uiteindelijk een waardig sterven te garanderen.

In dit praktische werkboek wordt de lezer bij de hand genomen bij het uitvoeren van kwalitatief onderzoek. Het is vooral gericht op studenten, maar ook voor de (beginnende) onderzoeker is het een erg nuttig boek dat vooral gericht is op de praktijk van het uitvoeren van onderzoek. Een uitgebreide bespreking van de voors en tegens van kwalitatief onderzoek zult u hier niet terugvinden. Voor wie op zoek is naar een goede houvast compleet met stappenplan voor het uitvoeren van zijn onderzoek, is dit wel het juiste boek.

Het waarom van dit boek is niet altijd even duidelijk. In feite is het een verzameling van interessante feiten en casussen over wetenschapsjournalistiek, en wordt de impact van een slechte communicatie van wetenschappelijke resultaten besproken.

Kan literatuur artsen tot een beter begrip brengen over het lijden van hun patiënten? Hiervoor bestaat geen empirisch bewijs, maar er is wel een verband tussen literatuur, ziekte en geneeskunde.

Dit 199 pagina's tellende boek is een vertaling van de derde editie van de IAHPC Manual of Palliative Care van the International Association for Hospice and Palliative Care.

In eerste instantie riep dit kleine boekje wat weerstand op. Zelfs met behulp van het dikke DSM-5-handboek is het moeilijk om mensen met een psychische stoornis in een classificatiesysteem te wurmen. Hoe kan je dit dat doen met behulp van een minigids?

‘Burn-out is het nieuwe fibromyalgie’ hoor je wel eens fluisteren in de wandelgangen. Wat beide patronen in elk geval gemeen hebben, is de machteloosheid die ze oproepen bij patiënten, hun naastbetrokkenen en hun hulpverleners. Dit boek biedt minstens een interessant en verrassend uitgangspunt. Een burn-out ontstaat volgens de auteurs omdat er een unipolaire levenshouding is ontstaan, met een overmaat aan actief zijn, denken, willen, moeten.

Dit boek wil het maaltijdgebeuren bij personen met dementie centraal stellen in al zijn facetten. De auteur belicht terecht niet enkel het maaltijdgebeuren vanuit haar logopedische achtergrond, maar benoemt ook omgevingsfactoren, houdingsfactoren, mondhygiëne, rol van medicatie,… De lijst professionals en omstaanders die in ideale omstandigheden allemaal betrokken zouden moeten zijn bij het voedingsmoment van de persoon met dementie, is indrukwekkend lang.

Dit zakboekje is voornamelijk gericht op de primaire opvang van het brandwondeongeval en de verwijzingscriteria (gericht op de gezondheidszorgorganisatie in Nederland).