Onder het motto ‘Clean care is safer care’ voerde de World Health Organization (WHO) in 2005 bij alle gezondheidswerkers een campagne om hen beter de handen te laten wassen. Men was hierbij Semmelweis indachtig.

In onze huisartsenpraktijk zien we redelijk wat patiënten met huidaandoeningen, maar staan we er niet altijd bij stil welke weerslag deze klachten voor de betrokkenen kunnen hebben.

Een goede wederzijdse communicatie tussen huisarts en specialist is belangrijk om ervoor te zorgen dat patiënten de juiste zorgen op het juiste moment krijgen. Deze communicatie gebeurt hoofdzakelijk via telefoon, briefwisseling en meer recent via e-mail.

Door studiedocumenten van geneesmiddelenfabrikanten publiek te maken tijdens een proces worden hun werkwijzen veel inzichtelijker. Ditmaal ging het over de subtiele aanpassingen (vaak ten voordele) die zich kunnen voordoen tussen het protocolstadium van een studie en de finale publicatie.

Voorkamerfibrilleren (VKF) is een frequente aandoening die vooral de oudere patiënt treft: de helft van de patiënten met VKF is ouder dan 75 jaar. Meestal neemt de huisarts de zorg op zich voor deze patiënten. De vorige NHG-Standaard (2003) wordt in Vlaanderen dikwijls als referentie gebruikt voor zowel de praktijk als het onderwijs. De tekst is helder, goed onderbouwd en zeer praktijkgericht.

Er is een toenemend probleem met de patiëntenstromen in het gebruik van eerste- en tweedelijnszorgverlening. Meer en meer wordt een beroep gedaan op de spoedgevallendiensten van tweede- en derdelijnsziekenhuizen voor niet-urgente klachten. Dit fenomeen doet zich zowel tijdens als buiten de normale werktijden voor.

Deze gerandomiseerde placebogecontroleerde studie werd uitgevoerd in 66 centra in de Verenigde Staten, één in Canada en één in Belize. In totaal werden 2 813 patiënten (52% vrouwen) ouder dan twaalf jaar met matige tot ernstige acne [3-4 op een schaal van 6 van de Evaluator Global Severity Score (EGSS)] in de studie opgenomen.

Internationaal streeft men al een hele tijd naar minder en beter antibioticagebruik in de aanpak van lageluchtweginfecties. Ook Vlaams huisartsgeneeskundig onderzoek heeft hiertoe bijgedragen. Hierover werd trouwens in dit tijdschrift al eerder gerapporteerd.

Er bestaat reeds lang experimenteel bewijs dat een onafhankelijk artsenbezoek of ‘academic detailing’ effectief is. Toch bleek de overgang van dit op onderzoek gebaseerde concept naar aanvaardbare kwaliteitsbevordering in de eerste lijn een langzaam proces in de Verenigde Staten.

We zien vaak patiënten die zich presenteren met moeheid als belangrijkste klacht. Vaak kunnen we bij hen geen duidelijke verklarende of vergezellende aandoening vaststellen en vele van deze patiënten zullen voor dezelfde klacht niet nog eens bij ons terugkeren.