Op een probleemgeoriënteerd aanvraagformulier voor laboratoriumtesten worden voor courante diagnostische problemen de wetenschappelijk meest adequate testen vermeld met de volgorde waarin ze het best worden uitgevoerd. Op die manier wordt een meer ra­tioneel, medisch-besliskundig onderbouwd en stapsgewijs gebruik van la­boratoriumtesten beoogd. Een dergelijk formulier vestigt de aandacht van de aanvrager op (het gebrek aan) de wetenschappelijke fundering van het gebruik van bepaalde testen en doorbreekt het routinegewijs aanvragen van vaste combinaties.

Dermatologische problemen komen frequent voor in de huisartsenpraktijk: zo'n 10 à 12% van de consultatie heeft hierop betrekking. Om bij te dragen tot een permanente na vorming op dit vlak, werd deze rubriek rond de diagnostiek van huidproblemen opgestart. "Zonne-allergie" is intussen de veertiende dermatologische vraagstelling in de reeks.

Dermatologische problemen komen frequent voor in de huisartsenpraktijk: zo'n 10 à 12% van de consultaties heeft hierop betrekking. Om bij te dragen tot een permanente navorming op dit vlak, werd deze rubriek rond de diagnostiek van huidproblemen opgestart. "Ou­derdomswratten" is intussen de dertiende dermatologische vraagstelling in de reeks.

Dermatologische problemen komen frequent voor in de huisartsenpraktijk: zo'n 10 à 12% van de consultaties heeft hierop betrekking. Om bij te dragen tot een permanente navorming op dit vlak, werd deze rubriek rond de diagnostiek van huid problemen opgestart. "Een hardnekkige uitslag rond de mond" is intussen de twaalfde dermatologi­sche vraagstelling in de reeks.

Dermatologische problemen komen frequent voor in de huisartsenpraktijk: zo'n 10 à 12% van de consultaties heeft hierop betrekking. Om bij te dragen tot een permanente navorming op dit vlak, werd deze rubriek rond de diagnostiek van huidproblemen opgestart. “Zweetvoeten” is intussen de zevende dermatologische vraagstelling in de reeks.

Dermatologische problemen komen frequent voor in de huisartsenpraktijk: zo’n 10 à 12% van de consultaties heeft hierop betrekking. Om bij te dragen tot een permanente navorming op dit vlak, werd deze rubriek rond de diagnostiek van huidproblemen opgestart. “Een wrat” is intussen de zesde dermatologische vraagstelling in de reeks. Aan de hand van anamnestische en klinische gegevens kan deze aandoening worden herkend. Daarnaast worden nog drie andere aanverwante dermatologische problemen besproken.

Diabetische nefropathie is de voornaamste oorzaak van terminale chronische nierinsufficiëntie, zowel in de westerse als in de rest van de wereld. De snelheid van achteruitgang van de nierfunctie is recht evenredig met de bloeddrukregeling. Antihypertensieve therapie oefent met andere woorden een gunstig effect uit op diabetische nefropathie. Effect, werkingen valkuilen worden opgesomd.

Sinds de jaren '70 is de term “hyperventilatiesyndroom” steeds populairder geworden. Dat heeft wellicht met de eenvoud van dit werkmodel te maken: paniekervaringen worden ermee herleid tot een ontregeld ademhalingspatroon dat even moet worden bijgesteld. Met deze reductie wordt echter voorbijgegaan aan de cognitieve en gedragsmatige aspecten van zo'n ervaring. Paniek is daarom een juistere term. Dit betekent niet dat de hele nalatenschap van het hyperventilatiesyndroom overboord wordt gegooid; alleen al vanuit therapeutisch oogpunt zou dit een terugval betekenen.

Dermatologische problemen komen frequent voor in de huisartsenpraktijk: zo’n 10 à 12% van de consultaties heeft hierop betrekking. Om bij te dragen tot een permanente navorming op dit vlak, werd deze rubriek rond de diagnostiek van huidproblemen opgestart. “Een letsel in de liesplooi" is intussen de vijfde dermatologische vraagstelling in de reeks. Aan de hand van anamnestische en klinische gegevens kan deze aandoening worden herkend. Daarnaast worden nog drie andere voorde huisarts relevante dermatologische problemen besproken.

Personen met het Downsyndroom werden door hun typische uiterlijk tot voor kort gestigmatiseerd als "idioten”, “debielen” of “mongolen”. De meesten leefden in instellingen, afgezonderd van de maatschappij en van hun familie. Hun levenskansen waren klein, zowel in duur als in kwaliteit. De laatste decennia is er een snelle evolutie op gang gekomen: meer en meer van deze kinderen groeien thuis tussen leeftijdsgenoten en familie op. De onderwijs- en ontwikkelingsbegeleiding is veel meer aangepast en ook de geneeskundige preventie en de behandeling van typische gezondheidsproblemen zijn sterk...