Veel inzet door weinigen! Deze uitspraak lijkt op het eerste gezicht paradoxaal. Toch geeft ze een beeld. De werkzaamheden worden door kleine groepen van mensen uitgevoerd. Het zijn dezelfden die zich steeds voor de kar spannen in de kommissies, in de centrale raad en in nog talrijke andere regionale aktiviteiten.

Een nieuw jaar doet ons telkens nadenken over wat voorbij is en vragen stellen naar wat komen gaat. Het doet ons niet alleen aan plezierige dingen, geslaagde ondernemingen of een toffe vakantie herinneren, maar ook aan gebeurtenissen en persoonlijke mislukkingen. Het jaar dient zich weinig rooskleurig aan. Langs alle kanten wordt men bestookt met onheilsberichten! En wat met onze huisartsen?

De statutaire ledenvergadering van de WVVH zit er weer eens op. Is het eigenlijk niet verwonderlijk dat we tot dit jaar moesten wachten om het onderwerp «samenwerking HA-specialist» aan bod te horen komen? Dat was sinds Huisarts ’70 praktisch niet meer gebeurd.

De jongste decennia worden wij gekonfronteerd met een sterke wijziging in de leeftijdsstruktuur van de bevolking: wij staan voor een toenemende «vergrijzing».

Vorig jaar richtte de W.V.V.H. een werkgroep «Alternatieve geneeskunde» op. Zij had hiermee helemaal niet de bedoeling de alternatieve geneeswijzen te propageren bij haar leden.

Uitbouw eerstelijns gezondheidszorg... Het wordt bijna een moe gehoord liedje, waarvan de woorden aanlokkelijk overkomen, doch die in realiteit geen schijn van kans maken.

Vele geruchten doen de ronde, zonder dat men er eigenlijk het fijne van weet: het Nationaal Werk voor Kinderwelzijn gaat zich opsplitsen in een franstalige en nederlandstalige vleugel. Dit bericht zou waarschijnlijk weinig aandacht krijgen en beschouwd worden als een normale evolutie in het Belgische leven, indien daar geen andere belangrijke konsekwenties aan verbonden waren. Wij weten allen dat er reeds lang veel gediskussieerd wordt ontrent de funktie van de prenatale en de zuigelingenraadpleging. Misschien zit in dit laatste toch eindelijk een kans op vernieuwing dankzij de opsplitsing.

Herkennen we ons nog als huisartsen en worden we zo door onze medemensen ervaren? Aan studenten wordt nu huisartsgeneeskunde onderwezen. Ervaren zij in de praktijk huisartsen die naar het onderwezen model funktioneren? Zijn het alleen mooie akademische voorbeelden die men uiteindelijk tevergeefs tracht te verkopen?

Dilbeek 1978: De WVVH organiseerde haar studiedag rond het tema « Preventieve Prematuriteit». De 150 aanwezige huisartsen waren unaniem positief over het idee van een uniform zwangerschapsdossier.

Indien de maatregelen, zoals ze nu voorgesteld zijn, doorgevoerd worden dan zal de gezondheidszorg in België een heel stuk duurder worden voor de patiënt.