Elke dag ondervinden we dat woorden (b.v. een schuine mop of slecht nieuws), gedachten (b.v. erotische) en beelden (b.v. dagdromen)lichamelijke veranderingen veroorzaken. Als artsen observeren we dagelijks lichamelijke veranderingen, die we «ziekte» noemen, en lokken we lichamelijke veranderingen uit, die we «therapie» noemen. Merkwaardig genoeg negeert onze opleiding en de dagelijkse medische praktijk vrijwel volledig het feit dat woorden, gedachten en beelden gunstige en ongunstige lichamelijke veranderingen kunnen veroorzaken. Dat psychologische factoren en psychotherapeutische methodes een...

In de jaargang 16 van 1987 kon u regelmatig bijdragen lezen in een reeks over medische statistiek en wetenschappelijke rapportering. We nemen nu in 1988 de draad weer op. Hoewel we voortbouwen op de vorige artikels, zullen we meer nadruk leggen op het «toetsen», b. v. wanneer is een resultaat «significant» verschillend van een andere waarde ? Iedereen zal nog wel enkele vage indrukken overgehouden hebben van t-toetsen en chi-kwadraat. Vooraleer we ons daarin verdiepen, gaan we in deze bijdrage verder in op de betrouwbaarheid van een berekende waarde (een gemiddelde of een percentage). We...

In deze bijdrage zal ik beschrijven hoe ik mijn hartinfarct en de behandeling ervan ervaren heb. Hoewel het de persoonlijke beleving van één casus betreft, meen ik toch dat er een aantal leerpunten voor huisartsen uit gedestilleerd kunnen worden. Ze liggen op het terrein van de diagnostiek, het therapeutische beleid en de omgang met de patiënt.

Het Vlaams Huisartsen Navormings Instituut werd op 16 oktober 1987 in Puurs officieel opgericht. Patrick Vermeulen sprak er een openingstoespraak uit, waarvan we u hier onverkort maar enigszins aangepast de weergave bieden (een goede spreektekst is immers niet altijd een goede leestekst). De tekst was bedoeld om enige duiding bij de bijeenkomst te geven voor het officiële statutaire gedeelte van de vergadering (de statuten formeel aannemen en ondertekenen en een Raad van Beheer kiezen).

In zesentwintig stillevens uit de dagelijkse praktijk toont Paul Moeremans hoe je een haaiebekresectie uitvoert. Het getoonde voorbeeld zoomt in op de nagelwal bij een ingegroeide nagel aan de eerste teen. Om u nog meer kijkgenot te verschaffen en het getoonde nog meer raffinement mee te geven vragen we u in uw HANU-archief terug te bladeren naar HANU 14 (1985) 2, 67, daar staat immers een vergelijkbare reportage met beelden van een wigresectie, de typetechniek waarvoor de haaiebekresectie bij bepaalde indicaties een alternatief kan bieden.

Steeds meer huisartsen willen de werking van hun praktijk automatiseren. Er is wel alsmaar meer informatie over automatisatie op de markt, maar die is niet vaak specifiek voor de huisarts bruikbaar en pasklaar. Daarom wilde commissie Computerhulp van de WVVH een aantal vuistregels samenbrengen voor hen die aan automatiseren in hun praktijk denken, specifiek op huisartsen afgestemd.

In onze keuze van onderwerpen voor deze artikelenreeks over medische statistiek en wetenschappelijke rapportering hebben we vooral getracht een algemene inleiding te geven. Ze moet de lezer in staat stellen een medische studie waarin gebruik gemaakt wordt van statistische technieken, op een kritische manier te beoordelen. Deze inleiding m de statistiek moei het de lezer ook mogelijk maken om bij het uitwerken van een eigen onderzoek het onderscheid te maken tussen de statistiek die hij/zij zelf kan hanteren en de statistische problemen waarvoor de hulp van een statisticus nodig is.

Depressieve syndromen kunnen zich bij bejaarde patiënten op particuliere, atypische wijzen presenteren. Dat kan problemen opleveren bij het herkennen ervan. Pasklare schema 's voor de diagnostiek van depressies op hogere leeftijd zijn er natuurlijk met, maar met enige duiding kan toch enige klaarheid gebracht worden in de eigenheid ervan. Ook in de behandeling van deze depressieve syndromen bij bejaarden zijn er bijkomende problemen die te maken hebben met de eigenheid van deze patiënten en hun depressief ziektebeeld. De algemene principes zijn wel dezelfde, maar het is interessant om te...

De ministerraad van de Europese Gemeenschap heeft een richtlijn goedgekeurd in verband met de vormingen de wederzijdse erkenning van de huisartsen in de verschillende landen van de gemeenschap. Deze richtlijn verplicht de verschillende lidstaten ertoe de geneesheren die wensen de huisartsgeneeskunde te beoefenen, de gelegenheid te geven om buiten hun basisopleiding tot geneesheer een complementaire opleiding, specifiek voor de huisartsgeneeskunde, aan te bieden Op termijn (1995) zal die opleiding verplicht zijn om de huisartsgeneeskunde in het raam van de sociale zekerheid uit te oefenen.

Harddrugverslaving komt in onze grootstedelijke agglomeraties meer en meer voor. In veel gevallen klopt de verslaafde aan bij een (zijn?) huisarts om af te kicken. Dat stelt de huisarts voor een moeilijke opgave. Het onderstaande relaas schetst hoe een toxicomaan (in het bijzonder een heroïnomaan) zich meestal gedraagt, hoe de huisarts een klinische kijk op de situatie kan ontwikkelen en welke mogelijkheden en beperkingen hij heeft.