Het prenataal gezondheidsgedrag van Marokkaanse en Turkse migrantenvrouwen is suboptimaal: ze melden zich later aan en consulteren minder frequent dan autochtone vrouwen. Tevens is hun prenatale zorgenvraag minder regelmatig. Dit werd in Vlaanderen door verscheidene auteurs vastgesteld. Welk is nu de rol van de interactie hulpverlener-patiënte in het prenataal consultatiegedrag en hoe kan de prenatale zorgverstrekking worden verbeterd. Een door De Munck e.a. uitgevoerde studie formuleert op deze vragen een antwoord.

Welke rol vervult de huisarts in de prenatale begeleiding van Marokkaanse en Turkse migrantenvrouwen? In een studie, in samenwerking met Kind en Gezin, werd het prenataal consultatiegedrag van deze vrouwen onderzocht. Ook werd een vergelijking met de Belgische zwangeren gemaakt. Onderscheid in consultatiefrequentie evenals het blijvend belang van de huisarts in de prenatale begeleiding zijn de voornaamste resultaten.

Migranten stellen vaak een andere medische zorgenvraag dan de autochtone bevolking. De medische zorgenvraag van Centraal- en West-Afrikaanse migranten bij de huisarts vormde het voorwerp van deze studie. De meeste Afrikaanse patiënten hadden reeds geruime tijd klachten voor ze bij de huisarts kwamen. Urogenitale infecties. spijsverteringsklachten en importziekten waren de meest opvallende pathologieën bij de mannen. Bij de vrouwen was zwangerschap een belangrijke reden voor consult. Vage klachten kwamen weinig voor, dit in tegenstelling met mediterrane migranten uit een gelijkaardige studie...

Bij gebrek aan door de overheid georganiseerde categorische hulpverlening zijn migranten aangewezen op her en der ontstane privé-initiatieven. Deze initiatieven verschillen uiteraard door hun ongelijke achtergrond en historiek. De migrant gelijke kansen op goede gezondheidszorgen geven, is wel een constante. Om een degelijk niveau van verzorging aan deze migrantenpatiënten te verlenen, leveren de huisartsen extra inspanningen en verwerven ze door studie en ervaring specifieke kennis en vaardigheden. Het is echter de vraag of deze inspanningen de verwachte resultaten opleveren. Uit het oogpunt...

Migranten vormen een belangrijk deel van de Belgische samenleving. Hun geografische spreiding is echter niet homogeen. Hogere concentraties van vreemdelingen bevinden zich in regio's zoals de Limburgse mijnstreek, waar traditionele produktiesectoren in moeilijkheden verkeren. In die streken wordt de Belgische huisarts frequent door vreemdelingen geconsulteerd; vandaar het belang van de kennis van het consultatiegedrag en het ziekteprofiel bij de migranten. Is er een verschil in consultatiegedrag tussen migranten en Belgen? Worden deze bevolkingsgroepen meer of minder verwezen naar de tweede of...

De aanwezigheid van etnische minderheden in ons land brengt heel wat problemen met zich mee. Getuige daarvan zijn de verkiezingsuitslagen, de soms hoogoplopende discussies omtrent (gedwongen) terugkeer naar het land van herkomst, integratie, het fanatisme en de onverdraagzaamheid van de Islam, school- en huisvestingsproblemen. Eén probleem, dat echter niet zo in het brandpunt van de (politieke) belangstelling staat, is de gezondheidstoestand van de migranten. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt nochtans dat zij een aantal specifieke gezondheidsklachten hebben. We beperken ons in deze studie...

Bij Belgische hulpverleners is de idee vrij sterk verspreid dat medische consumptie bij migranten gekenmerkt wordt door een meer uitgesproken medical shopping dan bij de autochtone bevolking. Medische consumptie is bij migranten de voornaamste ziektegedragsvorm, voor «geen ziektegedrag», «traditionele consumptie» en «lekenbehandeling». Bij die medische consumptie verlangt de moslimmigrant een snelle genezing; een westerse huisarts moet technisch en functioneel efficiënt reageren; follow-up en continuïteit worden niet van hem verlangd. Hierover zijn weinig praktijkgegevens voorhanden. Omdat de...

Over de importpatologie in België bestaan er heden weinig precieze gegevens. In het koloniale tijdperk schatte men dat 8% van de kolonialen die in verlof kwamen een importziekte vertoonden (Janssens, 1970). De oorzaak van de huidige gebrekkige informatie over grootte, orde en natuur van de importziekten in België ligt in het ontbreken van een degelijk centraal registratiesysteem.