Geen antibiotica voorschrijven, onmiddellijk voorschrijven en uitgesteld voorschrijven… Volgens een richtlijn van het National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) zijn dat de drie verschillende opties voor het voorschrijven van antibiotica bij luchtweginfecties, zowel bij volwassenen als kinderen (drie maand of ouder) met acute otitis media, acute keelpijn, acute faryngitis of acute tonsillitis, verkoudheid, acute rhinosinusitis, acute hoest of acute bronchitis.

Begin november verscheen een nieuwe editie van de ‘Belgische gids voor anti-infectieuze behandeling in de ambulante praktijk’. Deze gids vermeldt per aandoening kort wat de indicaties zijn voor een behandeling met antibiotica of antivirale middelen en wat in dit geval de beste keuze is.

Deze studie over pijnperceptie bij lachen en humor werd uitgevoerd in een Amerikaanse kinderkliniek en gepubliceerd in het tijdschrift ‘Evidence Based Complementary and Alternative Medicine’ (sic!). Volgens het aantal getelde lachepisoden zouden grappige video’s ‘tijdens’ een pijnprovocatie met ijswater (niet ‘daarvoor’ of ‘daarna’) de pijntolerantie gunstig beïnvloeden. Voor de auteurs is er voldoende suggestie om in de praktijk humor te benutten als afleiding bij pijnlijke interventies.

Twee recent gepubliceerde grote trials over de agressieve medicamenteuze aanpak van diabetes type 2 konden geen reductie van cardiovasculaire complicaties aantonen. Beide trials rekruteerden meer dan 10 000 patiënten met langdurende diabetes type 2.

De Wisdom-studie (Women’s International Study of long Duration Oestrogen after the Menopause) werd uitgevoerd van 1999 tot 2002. In deze placebogecontroleerde, dubbelblind gerandomiseerde studie, uitgevoerd in eerstelijnspraktijken in Groot-Brittannië, Australië en Nieuw-Zeeland, werd het effect van gecombineerde hormoontherapie (geconjugeerd equineoestrogeen 0,625 mg/medroxyprogesterone acetaat 2,5-5 mg) onderzocht op de levenskwaliteit van postmenopauzale vrouwen tussen 50 en 69 jaar.

Wanneer je de patiënt actief wil betrekken in de keuze over het al dan niet opstarten van een preventieve behandeling, is het belangrijk dat deze patiënt de juiste informatie krijgt die bovendien begrijpbaar wordt voorgesteld.

Hoe maak je als huisarts het onderscheid tussen een psychiatrische stoornis en psychosociale problemen? Hoe help je mensen inzien dat hun lichamelijke klachten te maken kunnen hebben met psychische problemen?

Hoewel een elektronisch medisch dossier (EMD) de gezondheidszorg kan bevorderen, waren artsen in de Verenigde Staten traag om met het gebruik ervan te starten. Deze studie gaat na in welke mate artsen het EMD in de ambulante praktijk gebruikten, alsook hun tevredenheid over het systeem, het ingeschatte effect op de kwaliteit van zorg en de ervaren drempels bij het gebruik.

Het voorschrijfgedrag van (huis)artsen wordt nauwlettend in de gaten gehouden, met als doel zo kosteneffectief mogelijk voor te schrijven. Tot nu toe konden studies de grote verschillen in voorschrijfgedrag tussen de praktijken echter niet voldoende verklaren.

Naast het specifiek therapeutische effect van een behandeling zijn er ook contextfactoren die maken dat een behandeling min of meer zal aanslaan. Deze niet-specifieke effecten stelt men vaak gelijk met het placebo-effect.