Impetigo is een veelvoorkomende oppervlakkige bacteriële infectie die hoofdzakelijk voorkomt bij kinderen, van vier tot zeven jaar, vaak in kleine epidemieën in een gezin of op scholen. Zowel in theorie als in de praktijk bestaat weinig overeenstemming inzake het beleid bij impetigo. Geeft men de voorkeur aan orale antibiotica, aan lokale antibiotische therapie of volstaat een eenvoudige lokale desinfecterende behandeling? Van welke behandelingen is de effectiviteit aangetoond? En heeft het zin om kinderen met impetigo te weren uit kinderdagverblijven en scholen? Dit artikel biedt de huisarts...

De belangrijkste voorwaarden en procedures inzake euthanasie, palliatieve zorg en rechten van de patiënt liggen nu wettelijk vast. Is daarmee alles opgelost? Neen, huisartsen blijven met vele vragen zitten. In dit artikel wordt een ‘herkenbare’ casus van net vóór de overgang in de wetgeving, tegen de achtergrond van de nieuwe euthanasiewet geplaatst. De verschillende aspecten van de euthanasiewet worden belicht en vergeleken met de omstandigheden van onze casus. Wat is de plaats van palliatie, sedatie, stervensbegeleiding, wilsbeschikking, registratie en GMD in de euthanasiewet? Aan welke...

Sinds 28 mei 2002 is de euthanasiewet van kracht. Iedere patiënt die zich in een medisch uitzichtloze toestand bevindt van aanhoudend en ondraaglijk fysiek of psychisch lijden dat niet gelenigd kan worden en dat het gevolg is van een ernstige en ongeneeslijke, door ongeval of ziekte veroorzaakte aandoening, heeft het recht om euthanasie te vragen. Deze wet heeft betrekking op de hoedanigheid van de patiënt, op diens medische toestand en op de aard van het verzoek. Voor de huisarts is deze wet niet altijd even transparant. Dit artikel duidt de belangrijkste voorwaarden van de euthanasiewet...

In de Vlaamse huisartsenpraktijk consulteert bijna één op duizend patiënten met zweepslag van de kuit; in Nederland is dat nagenoeg 2,5 per duizend patiënten. De aandoening treft vooral tennissers en herstelt in vrijwel alle gevallen binnen enkele weken zonder dat medische interventie nodig is. Om de ernst van de klacht te verminderen of de duur in te korten verwijst de huisarts de patiënt vaak voor een fysiotherapeutische behandeling. Dit artikel gaat het effect na van fysiotherapeutische behandeling en van oefeningen (opwarming en stretching) ter voorkoming van deze kleine kwaal.

Tot voor kort ontbraken curatieve behandelingsmogelijkheden voor dementie. Huisartsen waren daarom niet erg gemotiveerd om dementie te diagnosticeren. Bovendien is de diagnose van dementie een zeer moeilijk en complex proces. Hoe herkent de huisarts een beginnende dementie? Wat maakt hem/haar ‘alert’ voor de mogelijkheid ervan? Dit artikel biedt de huisarts praktische handvatten om een beginnend dementieproces te bevestigen of uit te sluiten.

Elke arts mag aan zijn patiënt een rolwagen, orthopedische driewieler of looprek voorschrijven. Dit gebeurt aan de hand van een gestandaardiseerd medisch voorschrift. Dergelijke hulptoestellen worden slechts terugbetaald als het gebruik ervan definitief of althans noodzakelijk is gedurende vastgestelde termijnen. Nochtans zijn voor sommige types rolwagens andere specifieke voorwaarden van toepassing. Welke criteria hanteren ziekenfondsen en het Vlaams fonds om te bepalen of een patiënt in aanmerking komt voor terugbetaling? Dit artikel geeft een overzicht van de modaliteiten.

Het in 1991 opgerichte Vlaams Fonds voor Sociale Integratie van Personen met een Handicap ijvert voor de sociale integratie van gehandicapten. Zorgvoorziening, opleiding en tewerkstelling, individuele materiële hulp en het persoonlijk assistentiebudget liggen aan de basis van hun beleid. Dit artikel vat samen wat het Vlaams Fonds de huisarts en de gehandicapte kan bieden in hun gemeenschappelijke zoektocht naar een optimale gehandicaptenbegeleiding. Het geeft een overzicht van de verschillende vormen van bijstand en praktische informatie over de aanvraag hiervan.

Bij confrontatie met een trauma wordt het irrationele gevoel van veiligheid dat de meeste mensen hebben, doorbroken. In eerste instantie is het dan ook belangrijk om een getraumatiseerde patiënt een gevoel van veiligheid te bieden en hem de kans te geven zijn verhaal te doen. De arts moet vervolgens nagaan of het om een eenmalige dan wel herhaaldelijke traumatisering gaat, hoe de patiënt ermee omgaat en in hoeverre hij steun uit zijn omgeving krijgt. In sommige gevallen zal de huisarts direct moeten doorverwijzen naar een Centrum voor Hulp aan Slachtoffers of naar een Vertrouwensartscentrum...

De diagnose van borstkanker is moeilijk te verwerken. Naast angstige en depressieve gevoelens hebben vrouwen ook vaak minder interesse en zin in seks. Afhankelijk van de soort behandeling van borstkanker is ook de seksuele beleving achteraf moeilijker. Een borstamputatie bijvoorbeeld is een zeer ingrijpend gebeuren dat tot twee jaar na de ingreep bij één op drie vrouwen tot seksuele problemen kan leiden. Vrouwen die een borstsparende behandeling ondergingen, zijn meer tevreden met hun seksueel leven, hoewel in deze groep ook seksuele disfuncties voorkomen. Van groot belang in de verwerking van...

De diagnostiek en behandeling van hoofdluizen is niet eenvoudig. Hoofdluizen of nieuwe neten moeten eerst gedetecteerd worden, bijvoorbeeld met een luizenkam, vooraleer men ze kan behandelen. Preventief kan niets worden gedaan. Eenmaal vastgesteld, heeft men de keuze uit een aantal producten. Dit artikel gaat op zoek naar de literatuur over de verschillende behandelingsmethodes. Welke producten zijn er? Geniet een bepaald product de voorkeur? Wanneer moet de arts behandelen en welke maatregelen en raadgevingen geeft de arts het best aan zijn patiënten mee?