In onze keuze van onderwerpen voor deze artikelenreeks over medische statistiek en wetenschappelijke rapportering hebben we vooral getracht een algemene inleiding te geven. Ze moet de lezer in staat stellen een medische studie waarin gebruik gemaakt wordt van statistische technieken, op een kritische manier te beoordelen. Deze inleiding m de statistiek moei het de lezer ook mogelijk maken om bij het uitwerken van een eigen onderzoek het onderscheid te maken tussen de statistiek die hij/zij zelf kan hanteren en de statistische problemen waarvoor de hulp van een statisticus nodig is.

Depressieve syndromen kunnen zich bij bejaarde patiënten op particuliere, atypische wijzen presenteren. Dat kan problemen opleveren bij het herkennen ervan. Pasklare schema 's voor de diagnostiek van depressies op hogere leeftijd zijn er natuurlijk met, maar met enige duiding kan toch enige klaarheid gebracht worden in de eigenheid ervan. Ook in de behandeling van deze depressieve syndromen bij bejaarden zijn er bijkomende problemen die te maken hebben met de eigenheid van deze patiënten en hun depressief ziektebeeld. De algemene principes zijn wel dezelfde, maar het is interessant om te...

De ministerraad van de Europese Gemeenschap heeft een richtlijn goedgekeurd in verband met de vormingen de wederzijdse erkenning van de huisartsen in de verschillende landen van de gemeenschap. Deze richtlijn verplicht de verschillende lidstaten ertoe de geneesheren die wensen de huisartsgeneeskunde te beoefenen, de gelegenheid te geven om buiten hun basisopleiding tot geneesheer een complementaire opleiding, specifiek voor de huisartsgeneeskunde, aan te bieden Op termijn (1995) zal die opleiding verplicht zijn om de huisartsgeneeskunde in het raam van de sociale zekerheid uit te oefenen.

In de eerste twee artikels van onze reeks over medische statistiek hebben we besproken hoe gegevens van wetenschappelijk onderzoek op een overzichtelijke manier samengevat kunnen worden, namelijk via grafische methoden of kengetallen. Dit onderdeel noemt men de beschrijvende statistiek : we beschrijven enkel wat we waargenomen hebben. In een volgende stap wensen we ook bepaalde fenomenen te verklaren: verklarende statistiek. In de beschrijvende statistiek verzamelt men b.v. gegevens omtrent het krijgen van AIDS via bloedtransfusies. In de verklarende statistiek formuleert men uitspraken als:...

De auteurs van het vlot leesbare boek «Op weg naar herstel. Een kans om te overleven» zijn Carl en Stefanie SIMONTON. Zij stellen een psychologische behandeling van kanker voor vanuit een gefundeerde wetenschappelijke visie. De kankertherapie komt deze keer niet uit de alternatieve geneeskunde; ze is uitgewerkt door mensen die in de klassieke geneeskunde werkzaam zijn.

In aanvulling op het artikel over het gebruik van de echografie in de huisartsenpraktijk in Michigan (zie vorige bladzijden) gaan we even in op de huidige Vlaamse situatie met betrekking tot echografie. Het enthousiasme van onze Amerikaanse collega's werkt inspirerend; het pleidooi vertoont trouwens belangrijke aanknopingspunten met het actuele Europese denken in de huisartsgeneeskunde. Toch moet het enthousiasme naar de situatie van de Belgische huisarts toe wat genuanceerd worden.

De radiologie en het nucleair geneeskundig onderzoek vormen een hoeksteen in ons hedendaags diagnostisch arsenaal. Het is dan ook belangrijk de potentiële risico's van dergelijke onderzoekingen adequaat te kunnen beoordelen om niet te vervallen in uitersten als ongemotiveerde stralingsangst of ongenuanceerd geloof in de onschadelijkheid van radioactiviteit.

Deze tekst is gebaseerd op een technisch document van de International Atomic Energy Agency (Wenen, 1986): What the general practitioner (MD) should know about medical handling of overexposed individuals. Ongevallen in de nucleaire sector, maar ook tijdens radiotherapie of transport van radioactieve stoffen, kunnen radioactieve straling doen vrijkomen. Algemeen genomen kan men de ongevallen als volgt indelen: — algemene uitwendige bestraling van het lichaam, — uitwendige bestraling van een deel van het lichaam, — contaminatie of radioactieve besmetting — uitwendig op de huid of inwendig na...

Een levende cel bestralen veroorzaakt ionisatie. Daardoor kan het DNA rechtstreeks beschadigd worden of er kunnen scheikundige reacties in de andere celelementen ontstaan. Bij deze scheikundige reacties komen sterk reactieve zuurstofatomen en hydroxylgroepen vrij, die op hun beurt DNA-elementen kunnen verstoren, met ernstige biologische schade tot gevolg. De gevolgen van bestraling zijn afhankelijk van de stralendosis, de wijze van bestralen, de aard en het doordringingsvermogen van de stralen.

Dit is het eerste artikel van ons dossier over nucleaire rampen. Om de materie zo duidelijk mogelijk te benaderen, hebben we gemeend de basisgegevens — eenheden en definities — in verband met radioactieve straling vooraf eens op een rijtje te moeten zetten. Dit is dus de grondlaag voorde verdere analyses. De lezer zal in dit artikel trouwens een kaderstukje vinden waarin alle gegevens nog eens overzichtelijk en schematisch bij elkaar staan; het dient om uitgeknipt, op een stukje karton gekleefd en doorheen deze dossier-HANU meegedragen te worden.