Eén van de dilemma's van de WVVH - we hebben er wel enkele - is of wij een eerder contemplatieve denkgroep moeten zijn, die zijn ideeën aan de beroepsgroep aanbiedt, en deze geesteskinderen dan in de huisartsverenigingen hun eigen leven laat leiden of toch ook een soort lobby of een actieve Vereniging, die tactieken uitdenkt om haar gedachtengoed metterdaad onder de huisartsen te verspreiden en bij hem ingang te doen vinden.

Ik raad u allen aan de «Mededelingen CV» van de Provinciale Raad van de Orde van Geneesheren van de provincie Antwerpen te lezen.

In «Huisartsmodel 2000» stelde de WVVH de vraag of de huisarts nog een taak had binnen de gezondheidszorg, en zo ja, hoe zulke huisarts er dan wel moest uitzien. Dit model werd enigszins arbitrair geprojecteerd naar het jaar 2000.

Huisarts Nu verschijnt niet in januari. Een pluspunt eigenlijk voor de editoriaalschrijver cum voorzitter.

Minder plechtig: wil je de wereld veranderen, begin dan bij jezelf als je in deze tijd huisarts bent en de groeiende complexiteit van de georganiseerde huisartsenwereld met enig onbehagen observeert.

... wordt het begrip kwaliteit op zeer verschillende manieren gebruikt. Hoewel het woord «kwaliteit» de indruk wekt dat het iets goeds betreft, is het in feite toch een neutraal woord. Kwaliteit betekent letterlijk «gesteldheid, hoedanigheid, aard of eigenschap van een ding of persoon».

Ik vermoed dat de argeloze modale lezer, die in dit HANU-nummer eerst naar de voorgestelde casus grijpt, een element van zijn culture shock incasseert.

Geen enkel fenomeen heeft in de laatste decennia zulk divers en uitgebreid deel van de collectieve aandacht voor zich opgeëist als de AlDS-pandemie.

De viering van het jubileum vijfentwintig jaar WVVH zit er op.