“Het is alweer een tijdje geleden”, glimlacht ze. “Ik ben nog even langs de hoeve gereden vandaag, toen ik van bij mijn moeder kwam.” Ze pinkt een traantje weg, terwijl ze zich, in haar eigen stijl, gracieus op de stoel vlijt.

Cis is nu tien jaar oud en door zijn congenitale adrenale hyperplasie, een genetisch recessieve aandoening, maakt de bijnierschors te weinig cortisol aan. Kon de diagnose vroeger worden gesteld? En hoe moet het nu verder?

Is een roman en dito film over het schuin marcheren van een man, voor en nadat hij en zijn vrouw een fatale diagnose krijgen. Hij staat zijn vrouw bij, maar blijft ongecontroleerd vreemdgaan.

Het leven is mij zo genadig dat ik, naast mijn huisarts zijn, ook op verschillende niveaus aan studenten geneeskunde, haio’s en praktijkopleiders (po’s) les mag geven of coachen eigenlijk. Ik mag dit al vele jaren doen.

Een paar jaar geleden kwam Lesley onze praktijk en mijn leven binnen. Een verhaal en context van sociale verwaarlozing, armoede, werkloosheid en ziektegevoel in de meest toxische mix.

Yassin is mijn 32ste patiënt die dag. De voorbije weken zag ik hem vaker dan me lief was (alles is relatief in de gevangenis…). Meestal consulteerde hij met een verschrikkelijke (uiterste onmogelijk te objectiveren) pijnklacht waarmee hij rechtvaardigde opnieuw een verhoging van zijn dagelijkse dosissen tramadol op te eisen. De ene keer vriendelijk en manipulatief. Een andere keer werd er al eens gescholden in een Arabisch dialect, waarbij ik enkel zeer gevoelsreflectief kon hummen en hem vriendelijk naar de deur begeleiden als er (weeral) geen einde aan kwam.

“Het is een beetje delicaat”, zegt hij, terwijl hij van links naar rechts op zijn stoel schuifelt. Julien is 38 jaar. Als venten van die leeftijd schuifelen op hun stoel, dat weet ik wat er komt. Al ben ik altijd beducht voor vooringenomenheid. Want Altijd Navragen, Nooit Aannemen (ANNA), weet je wel. Maar het is van dat, “zijn Julien” werkt een beetje slecht. Met zijn vorige partner wilde het al af en toe niet lukken en in de overgangsfase tussen twee relaties had hij een onenightstand waarbij ook wat erectiedysforie was.

Herhaling is de moeder van de studie of om het intellectueel niveau op te krikken: ‘repetitio est mater studiorum’. Maar in onze praktijk willen we vooral ‘dapper’ zijn, dat betekent: niet te veel doen, ook niet te weinig, niet arrogant overkomen en niet laf handelen.

Although the names Jesus and Mary might evoke native and scenic thoughts, the reality is far from it. Jesus was not born in Bethlehem but in a small town in the Portuguese Mountains, Oliveira do Hospital, a name that was foreseeing his lifecycle.

Een gedwongen opname is vaak een traumatische ervaring. Deze patiënt doet haar persoonlijk verhaal, wat uiteindelijk een positieve ervaring werd met ruimte voor eigen keuzes.