In het vorige nummer van HUISARTS NU (HANU 1989 (18); 1: 7-9) werd de integrale tekst van M. Lemiengre met zijn voorstelling van het standaard dienstenpakket gepubliceerd. De redactie nodigde de lezers uit hun op-, aan- en bemerkingen neer te schrijven en op te sturen. Onderstaande tekst is de eerste reactie, afkomstig van RI DE RIDDER namens de Initiatiefvereniging voor een Progressieve Gezondheidszorg en de Vereniging van Wijkgezondheidscentra. In het volgende nummer vindt u de reactie van het VBO en een eerste lezersbrief over dit onderwerp.

Er hangt momenteel weer allerlei in de lucht rond de huisartsopleiding. Tegen 1995 zou in de huisartsenwereld veel moeten veranderd zijn. Er wordt geschermd met wetten, reglementen en verplichtingen, door Europa opgelegd. Wat is eigenlijk de grond van de zaak, wat wil Europa, wat wil België en hoe situeert zich hierin de positie van de verschillende betrokken artsengroeperingen. In dit artikel wil ik trachten de belangrijkste elementen op een rij te zetten, om de huisartsen die deze problematiek niet van heel dichtbij volgen, informatie te geven.

Hoewel de prognose van het syndroom van MARFAN de laatste tien jaar gevoelig verbeterd is, blijft het een zeer ernstige en moeilijke ziekte. Rond zeldzame en specialistische aandoeningen hebben we als huisarts vaak de neiging om dit te verschuiven naar de verantwoordelijkheid van de specialist, zowel voor wat betreft case-finding als followup. Het syndroom van MARFAN kan echter als voorbeeld dienen voor de taak van de huisarts. Deze taak situeert zich op drie niveau’s, namelijk het stellen of vermoeden van de diagnose, het zinvol verwijzen naar een team specialisten en de coördinatie van de...

In «Huisartsmodel 2000» stelde de WVVH de vraag of de huisarts nog een taak had binnen de gezondheidszorg, en zo ja, hoe zulke huisarts er dan wel moest uitzien. Dit model werd enigszins arbitrair geprojecteerd naar het jaar 2000.

Uit het jongste verslag van het tweede peilpraktijkennet van het Vlaams Huisartsen Instituut en het Instituut voor Hygiëne en Epidemiologie blijkt dat een nieuwe golf van acute luchtwegeninfecties (ALI)zich aanmeldt.

Het is mogelijk dat huisartsen goed geplaatst zijn om binnen de gezondheidsstructuur de begeleiding van HIV-patiënten op zich te nemen, maar ze zouden ook een belangrijke bijdrage kunnen leveren tot de preventie, via gerichte GVO voor personen met risicogedrag.

Tot nu toe waren veel farmacologen ervan overtuigd dat tussen de benzodiazepines onderling slechts verschillen in farmocokinetiek bestonden. Nu blijkt dat ze ook verschillen in werking vertonen. Zo zou Clobazam (Frisium) bijzonder werkzaam zijn bij epilepsie.

Bij veertien patiënten met een bekende manie die reageert op lithium behandeling werd een dubbelblind cross over onderzoek gedaan waarbij zij gedurende vier weken telkens, hetzij lithium hetzij een placebo, toegediend kregen.

Slikken van vreemde voorwerpen (meestal gebruiksvoorwerpen zoals wasknijpers, schroeven, spelden, theelepels, kettinkjes...) geschiedt voornamelijk door kinderen, psychisch gestoorden en geïnstitutionaliseerde delinquenten.

De auteur stelde vast dat in zijn praktijk (Manchester) ondanks een oproepsysteem slechts 14 % van de in aanmerking komende patiënten cervicaal gescreend werd.