Dit kleine boekje is een bundeling van negen voordrachten die gehouden werden ter gelegenheid van de Jaarvergadering (1986) van het Thijmgenootschap, «wiens doelstelling ligt in het volgen en, waar mogelijk, via de wegen der wetenschap positief beïnvloeden van het maatschappelijk gebeuren in het licht van de verlossingsboodschap van Jezus Christus» (blz. 8).

Een gids wordt gekenmerkt door het geven van aanwijzingen en door de aandacht te richten op speciale elementen.

In dit boekje wordt met veel begrip en humor (o.a. door de grappige tekeningen) in eenvoudige en klare taal verteld wat er gebeurt tijdens de puberteit.

Medewerkers van het AIDS-referentiecentrum van het Instituut voor Tropische Geneeskunde te Antwerpen (ITG) stelden een brochure op voor mensen met AIDS. De bedoeling is om deze mensen te steunen en te informeren.

Dit boek bestudeert de relatie tussen lichamelijkheid en identiteit en wat daarmee gebeurt bij verstoringen (zoals ziekte, ongeval, afwijking van de gangbare norm),...

De psychogeriatrische problematiek kenmerkt zich door complexiteit, waarbij lichamelijke, pyschische en sociale factoren een grote rol spelen in de aftakeling van de patiënt.

Op initiatief en met de steun van de Noorse regering werd deze conferentie als eerste van die aard door de Europese regionale afdeling van de Wereld Gezondheids Organisatie ingericht.

De AIDS-epidemie en de nieuwe technische mogelijkheden stellen de vraag naar patiëntenrechten scherper dan ooit. De Vlaamse Vereniging voor Gezondheidsrecht organiseerde over dit thema een boeiend symposium. Een relaas, met enkele bedenkingen.

Familie, verzorgers of zij die deel uitmaken van de mantelzorg van een bejaarde, vragen de huisarts nogal eens in te grijpen bij gedragsstoornissen van deze bejaarde. Hierbij gaat het meestal om één of meer van volgende symptomen: onrust, agitatie, agressief gedrag en gedaald realiteitsbesef. Vooral als hierdoor een voor de omgeving storend gedrag ontstaat, is er druk op de huisarts om, liefst medicamenteus, in te grijpen. Toch zal in dergelijke omstandigheden toedienen van medicatie slechts zelden dé oplossing bieden.

Dit artikel is slechts begrijpbaar voor wie ook het vorige artikel (zie D. Leroy «De beroepsopleiding tot huisarts» in dit nummer van HANU) gelezen heeft. Zoniet mist men het kader om dit gesprek te situeren.