Om het wetenschappelijk onderzoek omtrent huisartsgeneeskunde in eigen hand te houden hebben entoesiaste Engelse huisartsen enkele jaren geleden een « Research-Club » opgericht. Het initiatief kende een enorm succes. In Engeland bestaat nochtans een lange traditie in de research omtrent huisarts en gezondheidszorg. Alles prima georganiseerd door een plethora van colleges, research komitee’s en universitaire centra. Toch hadden de huisartsen er behoefte aan zelf te leren hoe het moet, en onderling te bepalen wat ze belangrijk en minder belangrijk vinden.

Einde mei 1976 legde de heer Petit zijn werkstuk neer, waaraan hij als koninklijk kommissaris voor de hervorming van de ziekteverzekering, een jaar gewerkt had. Er waren veel verwachtingen gesteld op dit verschijnen. Het beleid was gespitst op onmiddellijke instrukties die hieruit moesten voortkomen, geneesheren en instellingen van gezondheidszorg keken wat angstig uit wat er allemaal uit de bus zou komen.