Met testen en hun resultaten moet voorzichtig worden omgesprongen. In de volgende paragrafen wordt de werking van en het omgaan met HIV-testen besproken. Nauwgezette aanpak en controle zijn aangewezen.

Toen het nieuwe syndroom AIDS in 1980 de medische wereld binnendrong, was het een mysterieuze aandoening. Vele speculaties en hypothesen rond deze ziekte kenden een hevig maar kortstondig leven. Nog geen negen jaar na de eerste casuïstieke mededelingen van AIDS, kunnen we toch een samenhangend beeld ophangen van de besmetting met HIV bij de mens en de evolutie van de aandoening schetsen.

Het topje van de AIDS-ijsberg in ons land is erg klein, terwijl het deel onder water (seropositieven) uitgebreider is en langzaam zichtbaar wordt.

In een eerste deel over de chi-kwadraattoets zullen we het algemene principe opbouwen en illustreren. Tegelijkertijd wordt het gebruik van een tabel met «kritische punten van de chi-kwadraatverdelingen» uitgelegd. Als afronding beschrijven we enkele beperkingen en valkuilen van deze toetsingsmethode. Een tweede deel zal handelen over de analyse van 2 x 2-tabellen en over de Fisher-exact-toets, een alternatief voor de chi-kwadraat bij kleine aantallen. Als besluit kunnen de sportievelingen hun tanden stuk bijten op enkele oefeningen.

Een psychiater in Hongkong analyseerde 116 patiënten die naar hem verwezen werden door huisartsen. Bij 52 ervan stelde hij met behulp van DSM-III de diagnose van ernstig depressief syndroom.

Wat de auteurs van onze reeks over medische statistiek en wetenschappelijke rapportering over de T-Toets te vertellen hadden, was te veel om in een keer verteerbaar te zijn. Daarom splitsten we de tekst in twee delen op. Wie dus na de aflevering van Huisarts Nu 17 (1988) 5 van juni vol gespannen verwachtingen op het vervolg zat te wachten, wordt nu bevredigd: hieronder start in medias res de tekst die aansluit op de aflevering van juni over deze manier om kwantitatieve uitkomstgegevens te toetsen. In een volgende aflevering (in november) gaan we trouwens nog verder in op toetsing, dit keer van...

Vooruitgang in de geneeskunde gaat dikwijls gepaard met het ontdekken van nieuwe of verbeteren van bestaande medicaties. In het laatste geval moeten we in staat zijn om aan te tonen dat de nieuwe medicatie werkelijk beter is. Er bestaan verschillende methodes om dit soort problemen statistisch op te lossen. Het is in de eerste plaats van belang om na te gaan of de resultaten van een experiment kwantitatief worden uitgedrukt, in cijfergegevens (b.v. bloeddrukwaarde, stollingstijd, peakflowwaarde) of kwalitatief (b.v. dichotoom: positief/negatief, groter dan/kleiner dan). Men kan natuurlijk...

De geneesmiddelenwijzer is een uitgave van de werkgroep farmacotherapie van de Koninklijke Apothekers Vereniging van Antwerpen (KAVA) en het laboratorium farmacologie van de Universitaire Instellingen Antwerpen (UIA). De folder zet enkele algemene bakens uit over medicatie die nuttig is tijdens een reis of vakantie. Het staat natuurlijk iedere arts of apotheker vrij er concrete produkten aan te koppelen. In dit artikel zullen we enkele algemene beschouwingen geven bij de verschillende soorten geneesmiddelen, zodat daaruit het advies of het voorschrift opgemaakt kan worden.

Niet alleen de buitentemperatuur stijgt, maar ook de vakantiekoorts kent hier en daar al een opflakkering.

In de jaargang 16 van 1987 kon u regelmatig bijdragen lezen in een reeks over medische statistiek en wetenschappelijke rapportering. We nemen nu in 1988 de draad weer op. Hoewel we voortbouwen op de vorige artikels, zullen we meer nadruk leggen op het «toetsen», b. v. wanneer is een resultaat «significant» verschillend van een andere waarde ? Iedereen zal nog wel enkele vage indrukken overgehouden hebben van t-toetsen en chi-kwadraat. Vooraleer we ons daarin verdiepen, gaan we in deze bijdrage verder in op de betrouwbaarheid van een berekende waarde (een gemiddelde of een percentage). We...