Er wordt in onze maatschappij niet uitgekeken naar het ouder worden. De aftakeling die ons te wachten staat, de hulpeloosheid, de vergeetput aan de rand van de samenleving,...: menig mens kijkt er tegenop.

De vooruitgang in de medische wereld is groot. Er is veel nieuwe wetenschap. In 2016 verscheen er elke 23 seconden een nieuwe publicatie, in 2026 zal dat elke 14 seconden zijn. Hoe kunnen artsen bij blijven? Hoe moeten we met de gigantische hoeveelheid data omgaan? En hoe kunnen we efficiënter relevante informatie uit ons klinische handelen puren?

Ben je als huisarts nauw betrokken bij een patiënt met borst-, darm-, prostaat-, longkanker of melanoom? Of ben je geïnteresseerd in de huidige en te verwachten stand van zaken in de oncologie in België en Nederland? Dan is dit beknopt boek over oncologie voor jou interessant.

Belgische huisartsen staan toenemend onder druk. Enerzijds is er de vergrijzing en multiculturaliteit door migratie en anderzijds is er een daling van het aantal huisartsen. De wetenschappelijke en technologische vooruitgang brengen opportuniteiten maar ook inspanningen met zich mee.

Bij een groot deel van de klachten waarmee patiënten naar de huisarts gaan, is geen causale diagnose te stellen. Dit worden symptoom- en syndroomdiagnosen of ook wel ‘alledaagse klachten’ genoemd. Men schat dat 90% van de diagnoses voor patiënten die consulteren met lagerugpijn, symptoomdiagnoses zijn. Indien therapie aangewezen is, is enkel klachtenbestrijding mogelijk. Van de niet-chronische medicatie die de huisarts voorschrijft, is wellicht meer dan de helft symptomatisch en niet causaal.

Na de alom gebruikte Ottawa Ankle Rule moet het hebben gekriebeld bij de Canadezen om een nieuwe klinische beslisregel te ontwikkelen. In 2013 werd de beslistool Ottawa Subarachnoid Hemorrhage Rule (SAH Rule) opgesteld om bij patiënten met acute hoofdpijn een subarachnoïdale bloeding te diagnosticeren op basis van twee successieve prospectieve cohorten van patiënten met acute hoofdpijn op een spoedgevallenafdeling.

‘Zou u verrast zijn mocht uw patiënt in de komende 6 tot 12 maanden overlijden?’ Deze surprise question werd meer dan tien jaar geleden ontwikkeld en wereldwijd gebruikt om patiënten te identificeren met een verhoogde palliatieve zorgnood.

De roep om verantwoord antibioticagebruik klinkt alsmaar luider; de nadelige gevolgen van antibioticagebruik worden op diverse terreinen dan ook steeds meer aangetoond.

In vele landen staat de eerstelijnsgezondheidzorg onder druk, onder andere door de toenemende levensverwachting, multimorbiditeit en chroniciteit van zorg. Taakdelegatie van artsen naar verpleegkundigen in de eerste lijn is een belangrijke strategie om deze druk te doen zakken. Studies tonen aan dat goedopgeleide verpleegkundigen voor bepaalde pathologie minstens evenwaardige zorg kunnen verlenen als artsen.

Meer dan 90% van de borstkankerpatiënten krijgt de diagnose in een vroeg stadium, maar toch sterft uiteindelijk 25% ten gevolge van metastasen op afstand. Vele patiënten zoeken dan ook actief naar allerlei soorten manieren om dit risico te verkleinen. Goede informatie is daarbij cruciaal.