Tussen droom en werkelijkheid staan wetten en praktische bezwaren ! Vele belangrijke ideeën in onze geschiedenis startten als utopie ! ONS huis was — jaren terug — én een droom én een utopie.

Deze boodschap wil U berichten over twee voor de W.V.V.H. levensbelangrijke initiatieven, te weten het Nationaal Projekt en het Kongres 75.

Er wordt tegenwoordig nogal wat gepraat over het maatschappelijk werk, een vage funktie die overal te pas en te onpas opduikt om slecht omschreven noden nu eindelijk eens op te lossen.

De huisartsnascholing staat in de branding. Zij kwam daar onverwacht, door een plots besluit van de Medico-Mutualistische Kommissie, die 50 miljoen frank uit de programmatie licht, en dit bedrag wil besteden aan een nieuwsoortige nascholing voor huisartsen.

Preventie stond de laatste maanden in ons land in het centrum van de belangstelling: niet minder dan drie kongressen en kolloquia hebben dit tema onder verschillende aspekten belicht. Als huisartsen kunnen wij daar alleen om juichen.

Wie twintig jaar geleden afstudeerde, kreeg tijdens zijn artsenopleiding amper noties mee over antibiotika of kortikoïden, medikamenten die hij heden nochtans dagelijks voorschrijft.

Met de vernieuwing van het Dagelijks Bestuur wordt voor de vereniging een andere bladzijde geschiedenis geschreven.

De W.V.V.H. wordt de laatste tijd frekwenter gekonfronteerd met haar doelstelling als wetenschappelijk orgaan.

Wie de groei van de W.V.V.H. volgt, merkt een progressief intensifiëren van de relaties tussen de Centrale Raad en de leden. Bij de eerste nascholingsinitiatieven was het kontakt onpersoonlijk.

De Centrale Raad van de Wetenschappelijke Vereniging der Vlaamse Huisartsen heeft op een bezinningsweekend in dato 10 en 11 juni 1972, unaniem besloten de hiernavolgende verklaring over de huisartsenproblematiek in deze tijd op te stellen.