Sinds het begin van de 19e eeuw werken artsen in Afrika en Nigeria als huisartsen in de eerstelijnszorg en in landelijke ziekenhuizen zonder verdere opleiding. In 1981 is Nigeria met een opleiding in de huisartsgeneeskunde begonnen. De populariteit van de opleiding onder jonge medische afgestudeerden nam vanaf dan gestaag toe, tot zijn huidige status. Nu is het de favoriete specialiteit in Nigeria. Ze hebben dezelfde status als andere specialisten wat verloning, carrière en privileges betreft en zijn verspreid over alle algemene instellingen, als adviserende huisartsen in algemene ziekenhuizen...

Er zijn maar enkele landen in Europa die onderzoeksvaardigheden in hun huisartsenopleiding inbouwen. Nochtans is onderzoek een van de drie basispijlers (onderwijs, onderzoek, kwaliteitsverbetering) die het medische beroep ondersteunen.

In Polen wordt de gezondheidszorg betaald via een verplichte zorgpremiebijdrage. Het National Health Fund (Narodowy Fundusz Zdrowia - NFZ) beheert dit systeem van verplichte ziektekostenverzekering en financiert daarmee de gezondheidsdiensten, die gratis zijn voor de verzekerden. Maar om de kosten van geneesmiddelen, verbanden en sommige andere benodigdheden te dekken, wordt remgeld gevraagd.

Vóór de val van het communisme werd de eerstelijnszorg in Polen verstrekt door internisten, kinderartsen, artsen met andere specialisaties en zelfs artsen zonder beroepsopleiding. In de vroege jaren 1990 werden de verantwoordelijkheden van de toekomstige huisartsen beter omlijnd.

Uit epidemiologisch onderzoek weten we dat acute cystitis bij vrouwen in de eerste lijn voor het grootste deel wordt veroorzaakt door E. coli-bacteriën die quasi 100% gevoelig zijn aan nitrofurantoïne.

Bij veel patiënten met klachten ter hoogte van de onderste ledematen plaatst de huisarts een diepe veneuze trombose (DVT) in de binnencirkel van het diagnostische landschap als niet te missen diagnose. Hoewel een zeldzame aandoening blijft het een levensbedreigende aandoening die perfect behandelbaar is. De diagnostische uitdaging blijft om een dergelijke ziekte door een eenvoudige maar betrouwbare procedure uit te sluiten.

Veel artsen vermijden gesprekken met patiënten over vroegtijdige zorgplanning (VZP) omdat ze vrezen dat dit bij patiënten leidt tot psychologische stress.

In de kersteditie van de British Medical Journal mag het (schijnbaar) al eens wat luchtiger. Zo beschrijft deze studie hoeveel van de aanbevelingen die worden gegeven in medische praatprogramma's op televisie, ondersteund worden door onderzoek. De meeste mensen spenderen uren voor de televisie, medische programma's zijn populair en de impact van televisieboodschappen is groot. Anderzijds is er regelmatig kritiek op deze boodschappen. Tot op heden is de waarde ervan nog niet systematisch onderzocht.

Een recent Zweeds kwalitatief onderzoek toont enkele opvallende verschillen aan tussen huisartsen die de richtlijn voor het beleid bij keelpijn naleefden en huisartsen die dit niet deden. Het opvallendste verschil was dat huisartsen die deze richtlijn met collega's bespraken, deze beter naleefden dan de andere collega's. De mogelijkheid en tijd voor het bediscussiëren van richtlijnen binnen de eerste lijn zou dus essentieel kunnen zijn in het streven naar een optimaler antibioticabeleid.

Om 18 uur op een woensdagavond, tijdens uw avondraadpleging, komen meneer en mevrouw A. binnen. Het koppel is vorig jaar gearriveerd in ons land na hun vlucht uit Irak. Meneer heeft last van thoracale pijn bij inspanning en heeft een voorgeschiedenis van coronair lijden.