In maart 2019 bracht het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg of KCE een nieuwe richtlijn uit over de diagnose en aanpak van gonorroe en syfilis. Analoog hieraan verscheen in december 2019 een richtlijn over de diagnose en aanpak van chlamydia, uitgewerkt door de Werkgroep Ontwikkeling Richtlijnen Eerste Lijn (WOREL, EBpracticenet). Beide richtlijnen zijn een antwoord op de stijgende incidentie van seksueel overdraagbare aandoeningen of soa’s wereldwijd alsook in België.

Het gesprek zelf op seksuele gezondheid brengen tijdens het consult is niet evident, al blijkt het vaak noodzakelijk. Daarom ontwikkelde Sensoa de ‘Onder vier ogen’-methode, een wetenschappelijk onderbouwd stappenplan, dat vier stappen met concrete tips bevat over het zelf ter sprake brengen van seksuele gezondheid, het stimuleren van patiënten om hierover te vertellen, het consult respectvol afronden en het formuleren van een aanbod. En dit binnen de realiteit van een consultatie.

Deze aanslepende coronapandemie heeft niet enkel een impact op de fysieke en mentale gezondheid. Ook kent het een weerslag op de seksualiteitsbeleving, zowel bij koppels die onder hetzelfde dak wonen als voor mensen die single zijn of geen inwonende partner hebben.

Het aantal chronische patiënten met een middelmatige tot hoog complexe zorgvraag neemt steeds toe. De zorg voor dergelijke patiënten vraagt van de huisarts maximale inzet op het vlak van coördinatie van specialistische zorg, intensief medicatiebeheer, secundaire preventie en meer.

Heel wat mensen maken tijdens hun levensloop een ingrijpende gebeurtenis mee. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders beschouwt een gebeurtenis als ingrijpend als men bedreigd is met de dood of ernstige letsels, als men getuige is van de dood of de ernstige letsels van iemand anders, als men te weten komt dat een naaste zo’n gebeurtenis heeft meegemaakt of als men herhaaldelijk blootgesteld wordt aan de aversieve details na zo’n gebeurtenis.

Rollators zijn een niet te missen hulpmiddel voor hulpbehoevende personen. Zij dragen bij aan een toename in evenwicht en mobiliteit bij personen met fysieke beperkingen.

Op 1 januari 2017 maakte Vlaanderen een revolutionaire keuze: mensen met een handicap krijgen zelf het geld in handen om hun zorg te organiseren. Dit betekent dat een patiënt met een handicap via het systeem van persoonsvolgende financiering zijn/haar zorg volledig op maat kan regelen.

In maart 2020 zette COVID-19 in een recordtempo onze hele maatschappij op zijn kop. De getroffen maatregelen waren onder andere zichtbaar in het verkeer. Het was beduidend minder druk op de weg, waardoor er minder verkeersongevallen plaatsvonden.

Wat begon als een verontrustend verhaal uit China, heeft zich razendsnel verspreid en heeft ondertussen reeds maanden heel de wereld in de ban. De 2020 COVID-pandemie is een uitdaging voor de hele gezondheidszorg, maar treft zeker ook de ouderenzorg hard. Op het moment van het schrijven van dit artikel op 15 juni 2020 telt ons land 9661 overlijdens gelinkt aan deze COVID-uitbraak waarvan 4848 in woonzorgcentra (WZC’s).

Volgens de nationale Gezondheidsenquête van 2013 ervaart 32% van de (jong)volwassenen in België gedurende zijn of haar levensloop psychische moeilijkheden: een gevoel van psychisch onwelbevinden met vage symptomen beperkt in tijd en in levensdomein, waarbij informele steun uit de directe omgeving niet langer lijkt te volstaan. Wanneer deze beperkte problemen aanhouden, kunnen ze evolueren naar een chronische problematiek met negatieve impact op het individu en zijn omgeving, en met socio-financiële gevolgen ten aanzien van de maatschappij. Uit de Gezondheidsenquête blijkt verder dat 18% van de...