Medische zorg voor vluchtelingen is in essentie niet anders dan de huisartsenzorg in de reguliere praktijk, maar zoals bij elke doelgroep kan het voorkomen van bepaalde aandoeningen verschillen. Eén van de grootste verschillen is het voorkomen van verschillende infectieziekten die in de huisartsenpraktijk minder frequent voorkomen, waaronder virale hepatitis, tuberculose en hiv.

Baarmoederhalskankerscreening gebeurt minder in de huisartsenpraktijk, waardoor kwetsbare groepen vaak uit het oog worden verloren. Kan een praktijkverpleegkundige deze vrouwen beter bereiken?

Wat is het percentage vrouwen dat op schema zit in de baarmoederhalskankerscreening en tijdig een uitstrijkje laat nemen? Het motiveren van nooit gescreende vrouwen blijft hierbij een uitdaging.

In deze bevraging vinden artsen én patiënten chronische zorg, preventieplanning en kleine vragen het meest geschikt voor teleconsultatie. Opvallend: artsen zien ook acute niet-infectieuze pathologie mogelijk om telefonisch af te handelen.

Bij de diagnose en behandeling van kanker hebben patiënten nood aan een huisarts, die de informatie over de ziekte en de verschillende behandelopties kan overzien en toelichten. My Cancer Navigator ondersteunt dan met informatie en advies.

Screening in de eerste lijn naar een abdominaal aorta aneurysma bij patiënten tussen 65 en 75 jaar is haalbaar en nuttig. Wanneer geen abdominaal aorta aneurysma wordt vastgesteld, kan de patiënt bovendien levenslang gerust zijn.

De rol van huisartsen in de perinatale periode is ruim en verschilt sterk van praktijk tot praktijk. Huisartsen die aangeven geen zwangerschapsbegeleiding te doen, nemen toch vaak taken op.

Patiënten raadplegen de huisartsenwachtposten frequent voor niet-dringende medische zorgen. Dat zorgt voor een hogere werkdruk bij de artsen en oplopende wachttijden voor de patiënten. Bestaande triagesystemen, zoals 1733 en 112, verwijzen de patiënt naar de meest geschikte hulpverlener. Een online zelfevaluatie zoals de app ‘Moetiknaardedokter’ kan mogelijk voor een ontlasting van deze arbeidsintensieve en dure triagesystemen zorgen en resulteren in een efficiënter gebruik van de dienst spoedgevallen.

Het aantal patiënten die ingrepen en procedures ondergaan via een dagziekenhuis (of binnen de 24 uur na de ingreep het ziekenhuis verlaten), neemt gestaag toe. Dit heeft zijn weerslag op de zorgverlening buiten het ziekenhuis, zowel tijdens de preoperatieve periode, de perioperatieve periode (24 uur na de ingreep) als de postoperatieve periode (tot 30 dagen na de ingreep).

Een ‘uiterst prille medische abortus’ is een vrij nieuwe ontwikkeling in zwangerschapsafbrekingen en laat toe dat vrouwen een abortus kunnen hebben vanaf één dag overtijd of wanneer een zwangerschapstest positief blijkt.