Het Huisartsen Peilpraktijken Netwerk registreerde in 1989 alle cerebrovasculaire incidenten in België. Een eerste vaststelling was dat de incidentie van CVA's in 1989 daalde ten opzichte van 1984. Daarnaast viel op dat zowel CVA's als TIA's frequenter voorkwamen bij vrouwen dan bij mannen en dat hun incidentie steeg met de leeftijd. Uitvalsverschijnselen zoals een gestoord bewustzijn, spraakstoornissen en incontinentie scoorden ook opvallend hoog bij CVA-patiënten. Of er een verband bestaat tussen deze uitvalsverschijnselen en de hogere mortaliteit na een CVA in ons land, kon op basis van...

Bij gehoorverlies is er dikwijls een groot verschil tussen de subjectieve beleving en de objectieve meting. Dat blijkt ook uit onderstaand onderzoek bij 229 65-plussers. Zij kregen door hun huisarts een korte vragenlijst voorgelegd, waarna een audiogram werd afgenomen. Beide meetinstrumenten gaven soms verschillende resultaten: sommigen die via de vragenlijst gehoorverlies aangaven, bleken niet slecht te horen bij de audiometrie en omgekeerd. Een andere vaststelling was dat slechts weinig bejaarden die het advies kregen zich een hoorapparaat aan te schaffen, het effectief droegen.

Momenteel is de gestandaardiseerde klinische bloeddrukmeting door de arts het uitgangspunt voor de diagnose en behandeling van verhoogde bloeddruk. Nochtans zijn deze bloeddrukmetingen niet altijd representatief voor de bloeddruk van de patiënt in het dagelijkse leven. Hierdoor kan een foutief beeld ontstaan met overbehandeling van hypertensie tot gevolg. Metingen door de patiënt zelf kunnen hier uitkomst bieden. Zeker voor het opsporen van het zogenaamde “witte-jas-effect" en het opvolgen van de therapie heeft deze methode reeds haar nut bewezen.

Een standaard of richtlijn kan alleen maar beter en rijper worden als de handelswijze van huisartsen te velde bekend is. Daarom werd via het Huisartsen Peilpraktijken Netwerk nagegaan hoe vaak Belgische huisartsen met een varicocele worden geconfronteerd. Wal is de ernst van de varicocele, de aanleiding tot de diagnose en welk beleid voeren huisartsen?

In het oktobernummer van Huisarts Nu stond een eerste bijdrage over onderzoek naar de huisartsenbehoefte in België, uitgevoerd door een interdisciplinarie werkgroep van het Academisch Centrum voor Huisartsengeneeskunde in Leuven. Toen werd gerapporteerd over een schatting van de behoefte aan Belgische huisartsen in "full- time equivalenten (fte)". In deze bijdrage wordt het effect van verschillende in- en -uitstroomscenario's op het huisartsenaanbod onderzocht. Hoe zullen bijvoorbeeld veroudering, verplichte pensionering, beperking van het aantal geneeskundestudenten en/of vermindering van de...

In het kader van de werking rond kwaliteitsbevordering in de huisartsen geneeskunde zijn richtlijnen, standaarden, consensus- of landschapsteksten erg belangrijk. Deze teksten beschrijven hoe verschillende onderwerpen uit de huisartsengeneeskunde het best worden aangepakt. Hierbij moeten ze aan bepaalde voorwaarden voldoen om geldigheid en kracht vanuit en voor de beroepsgroep te verwerven. Ze dienen met andere woorden te worden gevalideerd. Prof. dr. F. Buntinx zette vanuit literatuur en overleg deze “Standaard der standaarden" op papier. Deze kan als leidraad dienen bij het opstellen en...

Hoe schrijven artsen diëten voor? Dat was het uitgangspunt van een onderzoek bij zowel huisartsen, internisten als universitair gebonden specialisten. Aan de hand van een vragenlijst, "papieren patiënten" en een analyse van verwijsbrieven naar diëtisten kon het doel, de frequentie en de wijze van voorschrijven worden nagegaan. Hieruit bleek dat de informatie naar diëtisten vaak erg gering is. Zo moeten ze dikwijls zelf uitzoeken welk type diabetes de arts bedoelt bij het voorschrijven van een diabetes-dieet.

De Vlaamse huisarts wordt de laatste maanden meer en meer geconfronteerd met allerhande termen over de kwaliteit van de zorgen en kwaliteitsbevordering. De huidige accreditering dreigt deze begrippen in een slecht daglicht te plaatsen, waardoor de huisartsen ook terughoudend tegenover een door henzelf uitgewerkt kwaliteits­bevorderingssysteem zouden kunnen staan. Het is daarom nuttig een overzicht te maken van de concrete werkwijzen en middelen die de huisarts toelaten om op een continue wijze bezig te zijn met het verbeteren en/of bewaken van de kwaliteit van zijn werk.

Van bij de oprichting van de WVVH-documentatiedienst werd een database aangelegd met documentatie over huisartsengeneeskunde en eerstelijnszorg. De opzet was in dit documentatiebestand naast tijdschriftartikels, boeken en abstracts, ook beschrijvingen van lopend onderzoek op te nemen. Op die manier kunnen relaties worden gelegd tussen records met onderzoeksprojecten en records met onderzoeks­publikaties.

In België wordt veel over het (over-) aanbod aan huisartsen gesproken, maar cijfergegevens zijn bijna niet voorhanden. Daarom heeft een interdisciplinaire werkgroep rond het Academisch Centrum voor Huisartsengeneeskunde in Leuven verschillende scenario's gekwantificeerd met betrekking tot de huisartsenbehoefte in België en de consequenties daarvan. In dil artikel wordt gerapporteerd over een schatting van de behoefte aan Belgische huisartsen in "fulltime equivalenten" op basis van de op dit ogenblik door huisartsen verwerkte hoeveelheid arbeid en van toekomst projecties over de demografische...