In de reeks ‘Praktische huisartsgeneeskunde’ worden er telkens een aantal huisartsen en specialisten samengebracht die over een deeldomein van de geneeskunde bepalen wat relevant is voor de huisarts: evidence- en experiencebased en aan de hand van geldende richtlijnen.

Hoe maak je als vader je kinderen duidelijk waar je als epidemioloog mee bezig bent, terwijl het voor hen onmiddellijk begrijpelijk is wat hun moeder als pediater doet?

Regelmatig verschijnen er boeken die aspecten van het brein voor een groter publiek toelichten. Niet allemaal zijn ze zo onderhoudend als het nieuwste boek van dr. Luc Swinnen. Al langer vormt het brein zijn interessegebied en dan vooral met betrekking tot stress en burn-out.

There’s no such thing as a society, verklaarde Margareth Thatcher ooit: mensen moeten vooral voor zichzelf zorgen. Dit vormde het credo van de neoliberale maatschappij waar alles aan het privé-initiatief wordt overgelaten en men zo weinig mogelijk overheidsinmenging wil.

Fibromyalgie behoort naast een aantal andere aandoeningen, zoals het chronischevermoeidheidssyndroom, tot de groep SOLK: de Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten, aandoeningen waar huisartsen niet altijd goed raad mee weten.

Een dame, al langer bekend in de praktijk, komt op het spreekuur voor hernieuwing van haar medicatie. De dokter neemt de tijd voor het klinisch onderzoek en stelt daarbij vast dat haar bloeddruk en gewicht zijn toegenomen. Na enkele raadgevingen over aanpassing van de levensstijl stelt hij haar voor om de dosering van de medicatie te verhogen en geeft haar ten slotte het voorschrift mee. Hierop begint de dame te huilen. Dat is een eerste casus in dit boek die om verduidelijking vraagt.

Wanneer door de coronapandemie de wereld er straks anders zal uitzien en men over de periode voor en na zal spreken, dan lijkt het nu aangewezen om naar de gevolgen van vroegere epidemieën te kijken. Een wiskundig geïnspireerde reflectie kan daarbij een verfrissende kijk op deze epidemie werpen, waarmee iets gezegd is over de inhoud van twee boeken die onlangs zijn verschenen. Ondanks het feit dat elke epidemie ingebed ligt in een specifiek historisch kader, delen epidemieën immers structurele verwantschappen met elkaar.

De Spaanse griep stak een op de drie mensen wereldwijd aan. Op enkele maanden tijd maakte deze griep een einde aan het leven van 2,5 tot 5 procent van de wereldbevolking.

Psychiatrische ziekten werden lang beschouwd als stoornissen van de geest, die als het ware in het brein rondzweefden zonder er een noemenswaardige weerslag op te hebben. Daar waar neurologische aandoeningen merkbare afwijkingen geven in de hersenen, zou dat bij psychische stoornissen meestal niet het geval zijn.

De ‘Compassionate Cities’ willen weg van de individuele aanpak om met rouw en verlies om te gaan. Deze steden, gemeenten of gemeenschappen organiseren lokale opvang voor inwoners die het wat moeilijker hebben. Hoe kunnen huisartsen en eerstelijnszones hierin mee ondersteunen?