De hulpverlening in grootstedelijke gebieden krijgt vaak te maken met vluchtelingen die al dan niet over wettige verblijfsdocumenten beschikken. De sociale situatie van deze patiënten is in de meeste gevallen precair waardoor de voorkans op ernstige ziekten bij deze personen hoger ligt dan bij de gemiddelde Belgische populatie. Welke mogelijkheden heeft de huisarts om deze mensen toch zo goed mogelijk te helpen? De wet op de dringende medische hulpverlening biedt hier een uitweg. In dit artikel worden de basisvoorwaarden van deze wet besproken aan de hand van ervaringen uit de praktijk.
