In Vlaanderen studeren meer dan 100.000 jonge mensen aan universiteiten of hogescholen. Wanneer ze achttien jaar oud zijn, verlaten ze hun vertrouwde omgeving om gedurende drie tot zeven jaar te studeren, te wonen en te leven in de stad waar het onderwijs gegeven wordt. Studenten zijn jonge mensen: men mag dus verwachten dat de meesten over een goede gezondheid beschikken. Toch zijn er specifieke gezondheidsproblemen, eigen aan hun adolescent- en student-zijn.

Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar sinds 1 september is het dan toch zover : de vernieuwing van de schoolgezondheidszorg is eindelijk een officieel feit geworden, nadat er jaren over vergaderd en al even lang rond geëxperimenteerd is geworden. De centra, waarvan vorig schooljaar tenminste één equipe het experimentele programma al uitvoerde, moeten vanaf 1 september 1985 volledig volgens de nieuwe regels werken. De overige centra volgen voorlopig nog de vroegere manier van werken, maar ze moeten tegen 1 september 1986 klaar staan voor de omschakeling.

In het kader van GVO-programma's zijn de adolescenten nagenoeg de enige doelgroep die — door hun specifieke kenmerken — zelf mee de strategie bepalen waarmee ze aangepakt zullen worden. Met GVO (gezondheidsvoorlichting en -opvoeding) bedoelen we het geheel van methoden en middelen om informatie te geven, om inzicht te verwerven en om de factoren die de gezondheid bedreigen, te leren hanteren.

De effecten van het milieu op de adolescent: een te complexe problematiek om snel even exhaustief te behandelen. Bovendien zijn er evenveel vormen van adolescentenproblemen als er adolescenten zijn... Het kan dus niet anders dan een algemene benadering worden. Veralgemeningen zijn evenwel steeds abstracties, die in de realiteit dus niet bestaan. Deze relativering niet toelaten — omdat ze ervaren wordt als onzekerheid of onveiligheid — maakt het werken met mensen onmogelijk; het is overigens op zich al een van de oorzaken die aan de basis liggen van heel wat problemen met jongeren, zowel op...

In het volwassen worden van jonge mensen is het leren omgaan met seksualiteit en het opbouwen van relaties een belangrijke opdracht. Dit emotionele gebeuren is zo complex dat het moeilijk lijkt een technische materie als anticonceptie erin te integreren. Het spontane, niet berekende kan in de ogen van veel jongeren niet zo goed samengaan met koele redeneringen over: wanneer kunnen we veilig vrijen? Veilige anticonceptie heeft als doel de partners in staat te stellen zonder angst voor een ongewenste zwangerschap hun relatie spontaan en volledig te beleven. Zo krijgt de relatie de tijd om open...

Dit artikel wil een ruimer kader schetsen voor en een inleiding zijn op de problematiek van de adolescent in de gezondheidszorg. Deze bijdrage valt uiteen in een viertal delen. Allereerst wordt een situering en definiëring gegeven van de adolescentie. Vervolgens gaan we in op de specifieke mortaliteit en morbiditeit van deze leeftijdsgroep. In een derde deel wordt het bestaande hulpverleningsaanbod voor jongeren belicht. In het laatste deel richten we ons tot de huisarts met een overzicht van de problemen van adolescenten waarmee de huisarts in zijn spreekuur geconfronteerd wordt.

Veel huisartsen voelen zich wat onwennig bij een samenwerking met diensten op de eerste lijn. Als huisarts krijg je immers nogal eens het gevoel buiten spel te staan: vaak heb je weinig inbreng in de aard en de duur van de hulpverlening en bovendien weet je niet precies welke hulpverlener uit de dienst bij de patiënt zal komen. Wil de hulpverlening echt gecoördineerd verlopen, dan zijn er duidelijke afspraken nodig. Samenwerkingsprotocollen geven een omschrijving van het kader waarbinnen afspraken gemaakt kunnen worden. Dit artikel brengt het verslag van eerste ervaringen met...

Methodisch Werken is een hulpverleningsmodel dat via een weldoordachte werkwijze haalbare afspraken probeert te realiseren om te reageren op de vragen van de patiënt. Dit vraaggerichte werken vervangt het klassieke klachtgerichte werken, wat consequenties heeft voor de werkwijze van de huisarts. In het klassieke model van het spreekuur is immers geen specifieke ruimte voorzien voor de vragen van de patiënt naar de huisarts toe Methodisch Werken is niet alleen een andere manier om het contact tussen de arts en de patiënt te bekijken; de relatie zelf waarin ze met elkaar samenwerken, wordt een...

In dit artikel willen we het hebben over twee aspecten van het onderzoek in verband met hersenletsel: de vroegdiagnose en de screeningsprocedures bij zuigelingen enerzijds, de revalidatie en de ontwikkeling van het kind met een hersenletsel anderzijds. We willen daarbij vanuit recente onderzoeksgegevens kritische vragen stellen bij het traditionele, deterministische denkparadigma over hersenletsels, modellen formuleren die beter bij die gegevens passen en suggesties doen naar de arts toe over het in de praktijk omgaan met deze nieuwe modellen

Bij bejaarden komen meer bijwerkingen van geneesmiddelen voor dan bij jongeren. Ongeveer 15 tot 20 % van de bejaarde ziekenhuispatiënten zou bijwerkingen vertonen tegenover 5 tot 7 % van de jongere. 60 % van de bijwerkingen wordt in de leeftijdsgroep van de zestig- tot tachtigjarigen vastgesteld. Een andere vaststelling is dat bejaarden gemiddeld meer geneesmiddelen gebruiken dan andere leeftijdsgroepen. In de Verenigde Staten wordt 31 % van alle geneesmiddelen aan geriatrische patiënten voorgeschreven, hoewel ze slechts 11,7% van de bevolking uitmaken. Er zijn bovendien veel elementen die de...